Köpeğin dışarı çıkarken kasıtlı olarak dışkı içinde yuvarlanması veya pislik yemesi sinir bozucudur. Birçok davranış açıklanabilir.
Bu manzara birçok köpek sahibinin midesini bulandırır: Köpekler, yürüyüşe çıktıklarında buldukları artık yiyecekleri bariz bir coşkuyla yemekle kalmaz, aynı zamanda tüm kökenlerin dışkılarını ve hatta kusmuklarını da yerler. Davranış mutlaka patolojik değildir. Doğru yorumlamaya bağlıdır.
Muhtemelen bu davranış, köpeklerin köpek haline geldiği, hayvanların evcilleştirme sürecinde insan atığı ve dışkısıyla yaşamak zorunda kaldığı zamana kadar uzanıyor. Davranış biyoloğu Stefanie Riemer, “Bu, ev çevresinde hijyeni iyileştirdiği için kendilerini faydalı hale getirmelerini sağladı” diyor. Ve bizim için iğrenç olan şey, bugün bile köpekler için sadece hoştur.
Davranış her zaman patolojik değildir
Leipzig’den veteriner ve hayvan davranış terapisti Ronald Lindner, “Hayvanlar, en iyi kullanma tarihini veya ambalajın hasar görüp görmediğini aramaya ayarlı değil” diyor. “Sadece kullan ve tadının güzel olup olmadığına bak.”
Bu, yumuşak at pisliklerinin yanı sıra yer kokusunu aldıklarında keşfettikleri donmuş tavşan pislikleri olabilir: “Köpekler için bu, keşif davranışlarının bir parçasıdır ve daha sonra onlar tarafından tuzlu kraker yediğimiz gibi yenir” diyor Lindner. .
Sadece köpekler durup midelerini aşırı yükleyemediğinde tehlikeli hale gelir. Tıpkı insan dışkısı veya alkol ve hatta uyuşturucu kalıntılarıyla kusmuk gibi. Burada acil bir durumda ciddi sağlık sorunları yaşanabilir.
davranış problemlerini tanımak
Riemer, “Kedi pisliği ve insan pisliği tüketimi temelde normaldir” diye onaylıyor. Köpeklerin sürekli olarak türdeşlerinin dışkısını veya plastik parçalarını yemesi daha endişe vericidir. “Sağlıklı köpekler bunu yapmamalı.” Bu genellikle keşfedilmemiş bir tıbbi problemdir.
“Pika” (yenilebilir olmayan şeyleri yemek) gibi davranışlar çoğu durumda bir gastrointestinal bozukluğa katkıda bulunur. Bunlar genellikle daha kesin teşhisler yapılmadan tanınmaz. Ancak köpek dışkısı yemenin sadece “meşgul” olduğu da düşünülebilir. Kulübede yetiştirilen köpekler bazen bu davranışı sergiler. Dikkat çekme arzusu da bu kötü alışkanlığın arkasına saklanabilir.
Ronald Lindner’a göre, sebebin yetersiz beslenme olduğu “neredeyse yüzde 100 göz ardı edilebilir”. Günümüzde köpek maması ortalamanın üzerindedir, sıkı bir şekilde kontrol edilir ve genellikle hayvanlara gerekli tüm besinleri sağlar.
Davranış eğitimi mantıklı olduğunda
Köpeklerin sevilmeyen ve hatta tehlikeli şeyleri yemesini önlemek için, veteriner zehir önleyici yem eğitimi önerir. Labradorlar gibi “yiyen makineler” de yerde yatan şeyleri hemen yutmadıklarını, bunun yerine onları sergilediklerini öğrenebilirler.
İşin sırrı, yanlış davranışı cezalandırmak istemek değil, doğru alternatif davranışı olumlu bir şekilde teşvik etmektir. Ronald Lindner, “Onlara temel bilgileri öğretmek on dakika sürmüyor” diyor. “Ama davranış genelleştirilmeden önce bunu binlerce kez uygulamanız gerekir.”
Bu yöntemin arkasındaki fikir, köpeğin artık istenmeyen “ikramların” nihai ikram olduğunu düşünmemesi ve onları hemen açgözlülükle yutması, ancak bunları sadece belirtmeyi seçmesidir – örneğin önlerine oturarak.
Karşılığında, alternatif olarak lezzetli ikramlar alıyor: örneğin ciğer sosisi veya peynir. Bunun ilgili köpek için hangi favori olduğu önceden bireysel olarak denenmelidir.
İlk eğitim adımlarında, arzusunun istenmeyen nesnesini keşfettiğinde – ama yemediğinde – metresine veya efendisine bakmak, süper ikramla ödüllendirilir.
Leş veya dışkı üzerinde yuvarlanmanın anlamı vardır
Bununla birlikte, birçok köpek sadece iğrenç şeyler yiyebildiklerinde mutlu olmuyorlar: Her nasılsa, sahipleri hemfikir, daha önce eski bir leşi veya üzerinde vahşi bir hayvanın taze pisliğini keşfettiklerinde her zaman özellikle neşeyle koşarak geliyorlar. mutlu bir şekilde ziyafet çekebilirler. Köpek davranış eğitmeni Alexandra Wischall-Wagner, “Ne kadar kötü kokarsa o kadar iyidir” diyor.
Tilki dışkısı listenin başında yer alıyor. Köpek araştırmacıları, bu yuvarlanma tercihinin kurtların avlanma davranışına kadar uzandığından şüpheleniyorlar: Kendi kokularını örtmek, gruba ait olma duygusuna sahip olmak ve sürüde öne çıkmamak için bunu kullanmak istiyorlar.
Ancak Ronald Lindner bunu “açık bir rahatlık davranışı” olarak görüyor. Erkeği bir keresinde kokuşmuş, ölü bir kuğu içinde yuvarlanmayı başardı. “Orada kendini çok mutlu ve rahat hissetti!” Davranışçı terapist, bunun telafi edici bir şekilde – hem olumlu hem de olumsuz – stresle başa çıkmanın bir yolu olduğundan şüpheleniyor.
Lindner, “Harika bir tatil en güçlü köpeği bile bayıltır” diyor. “O zaman tüm duygularıyla ne yapacağını bilemiyor – ve o zaman belki bir kuğu bulursa, stres atmak için gerçekten harika bir sayı.”