video dökümünü oku
Arthur Loibl’in kendisi Titanik’e daldı ve ayrıca Virgin Galactic uzay gemisinde bir uçuş bileti aldı. Ama dalgıç kazası onu değiştirdi, diyor t-online röportajında
Perşembe günü Virgin Galactic, ödeme yapan yolcuları ilk kez bir uzay gemisiyle uzaya gönderdi. Richard Branson’ın şirketi gelecekte daha fazla ticari uçuş sunmak istiyor. Aşağı Bavyera’lı girişimci, satılan yaklaşık 800 biletten birine sahip ve bunu ömür boyu sürecek bir hayali gerçekleştirmek için kullanmak istiyor:
Arthur Loibl: “Küreyi yukarıdan görün, Toprak Ana’yı görün, belki maviyi ve diğer tarafta sonsuzu, siyahı görün. Bence ve eminim ki bu ilgi Titanik’te olduğu gibi daha büyük.”
Virgin Galactic’in uzay turizmi programı birkaç kez ertelendi. Nedeni de 2014 yılında bir pilotun hayatını kaybettiği bir kazaydı.
Yine de Loibl, uzaya uçmanın Titanik’e dalmaktan çok daha az tehlikeli olduğunu düşünüyor.
Arthur Loibl: “Tamamen farklı bir seviye. Kıyaslanamaz.”
Arthur Loibl: “Kesinlikle yetkililere bağlı, kesinlikle girişimciye bağlı, orada çalışan tüm zincire bağlı.”
Loibl’in harekete geçmesi muhtemelen birkaç yıl daha alacak.
Arthur Loibl: “Şu anda başlayacak 500. sıradayım. Belki biri ya da diğeri gönüllü olarak vazgeçer ya da istemez. Ya da belki birkaç sıra yükselirim. Ama o zamana kadar hiçbir şey olmazsa , o zaman sanırım hissedeceğim Bundan çok eminim. Tabii biri düşerse, o zaman bu şey de ölmüştür.”
Loibl, dalgıç kazasının onu düşündürdüğünü kabul ediyor. Straubinger, “Titan” da ölen iki kişiyi şahsen tanıyordu.
Arthur Loibl: “PH yapan iki kişi tanıyordum. [Paul-Henri Nargeolet] ve acele. Ve Rush, yani Ocean Gate’in CEO’su, Cumartesi günü hala e-posta göndermekle meşguldük. Ve sonra tarif ettiği gibi son dalış olan denizaltına tırmanıyor ve işte o zaman oluyor. Sana çok yaklaşıyor.”
Loibl, bu eylemleriyle risk aldığının farkındadır.
Arthur Loibl: “Böyle şeyler yapmak için biraz deli olmak gerekiyor. Ve bu giderek artıyor. 16 yaşında trenle Avrupa’yı dolaşmaya başlıyorsunuz, sonra 20 yaşında Sahra’da bir çöl turuna çıkıyorsunuz, tamamen hazırlıksızsınız.”
Arthur Loibl: “Öyleyse yavaş yavaş aşırıya gidiyor. İster Rusya’da bir MiG-29 uçurmak isteyin, ister Güney Kutbu, ardından Kuzey Kutbu üzerinde 210 km/sa hızla bir sürat teknesi ile uçmak isteyin.”
Arthur Loibl: “Söylendiği gibi, her zaman daha fazlasını, her zaman daha yükseği, her zaman daha fazlasını istersiniz. Ama şimdi söyleyebileceğim nokta geldi: Oradan canlı çıktığım için çok şanslıydım. artık yaşlandıkça ben de sakinleşiyorum. Yani kimse bana inanmıyor ama bu böyle.”
Loibl’e göre, cüretkar projelerinin hiçbirinde asla korku hissetmedi. Ama gerginlik hissetti – ve haklı olarak.
Arthur Loibl: “Yaptığın şeylere biraz saygı duymalısın.”
Kişisel ortamında endişe kesinlikle daha fazladır.
Arthur Loibl: “Çevremdeki herkes bana böyle bir şey yapmamamı tavsiye ediyor. O zamanlar MiG’yi uçurmak da, Güney Kutbu veya Kuzey Kutbu’nu da uçurmak olsun, herkes buna karşıydı. Dediğim gibi, biraz deli olmalısın. ayrıca kendini savunmak zorundasın. Gözlerini kapa ve devam et.”
Dalgıç kazasından sonra, bu tür aşırı turizme yönelik kamuoyu eleştirisi arttı. Girişimci de bunu hissetti.
Arthur Loibl: “Eleştiri her zaman uygundur. Yaşamak, büyümek, başarılı olmak için eleştiriye ihtiyacınız var. Sağlıklı eleştirinin de iyi olduğunu düşünüyorum sanırım. Paranızı çarçur ettiğiniz için hakaret, böyle bir şey yapılabilir” yok. Herkes kendi hayatından sorumlu. Bazıları daha şanslıydı, daha çok çalıştı, bazıları daha az şanslıydı.”
Virgin Galactic uçuşu için önceden bilet almak Loibl için kesinlikle işe yaradı.
Arthur Loibl: “İyi bir döviz kuruyla 250.000 dolar ödedim, bu yüzden 200.000 avronun altındaydım. Ve bugün biletin fiyatı 400.000, yani 380.000’e denk geliyor. Yani satarsam bir anlaşma bile yapabilirim. “
Arthur Loibl’in kendisi Titanik’e daldı ve ayrıca Virgin Galactic uzay gemisinde bir uçuş bileti aldı. Ama dalgıç kazası onu değiştirdi, diyor t-online röportajında
Perşembe günü Virgin Galactic, ödeme yapan yolcuları ilk kez bir uzay gemisiyle uzaya gönderdi. Richard Branson’ın şirketi gelecekte daha fazla ticari uçuş sunmak istiyor. Aşağı Bavyera’lı girişimci, satılan yaklaşık 800 biletten birine sahip ve bunu ömür boyu sürecek bir hayali gerçekleştirmek için kullanmak istiyor:
Arthur Loibl: “Küreyi yukarıdan görün, Toprak Ana’yı görün, belki maviyi ve diğer tarafta sonsuzu, siyahı görün. Bence ve eminim ki bu ilgi Titanik’te olduğu gibi daha büyük.”
Virgin Galactic’in uzay turizmi programı birkaç kez ertelendi. Nedeni de 2014 yılında bir pilotun hayatını kaybettiği bir kazaydı.
Yine de Loibl, uzaya uçmanın Titanik’e dalmaktan çok daha az tehlikeli olduğunu düşünüyor.
Arthur Loibl: “Tamamen farklı bir seviye. Kıyaslanamaz.”
Arthur Loibl: “Kesinlikle yetkililere bağlı, kesinlikle girişimciye bağlı, orada çalışan tüm zincire bağlı.”
Loibl’in harekete geçmesi muhtemelen birkaç yıl daha alacak.
Arthur Loibl: “Şu anda başlayacak 500. sıradayım. Belki biri ya da diğeri gönüllü olarak vazgeçer ya da istemez. Ya da belki birkaç sıra yükselirim. Ama o zamana kadar hiçbir şey olmazsa , o zaman sanırım hissedeceğim Bundan çok eminim. Tabii biri düşerse, o zaman bu şey de ölmüştür.”
Loibl, dalgıç kazasının onu düşündürdüğünü kabul ediyor. Straubinger, “Titan” da ölen iki kişiyi şahsen tanıyordu.
Arthur Loibl: “PH yapan iki kişi tanıyordum. [Paul-Henri Nargeolet] ve acele. Ve Rush, yani Ocean Gate’in CEO’su, Cumartesi günü hala e-posta göndermekle meşguldük. Ve sonra tarif ettiği gibi son dalış olan denizaltına tırmanıyor ve işte o zaman oluyor. Sana çok yaklaşıyor.”
Loibl, bu eylemleriyle risk aldığının farkındadır.
Arthur Loibl: “Böyle şeyler yapmak için biraz deli olmak gerekiyor. Ve bu giderek artıyor. 16 yaşında trenle Avrupa’yı dolaşmaya başlıyorsunuz, sonra 20 yaşında Sahra’da bir çöl turuna çıkıyorsunuz, tamamen hazırlıksızsınız.”
Arthur Loibl: “Öyleyse yavaş yavaş aşırıya gidiyor. İster Rusya’da bir MiG-29 uçurmak isteyin, ister Güney Kutbu, ardından Kuzey Kutbu üzerinde 210 km/sa hızla bir sürat teknesi ile uçmak isteyin.”
Arthur Loibl: “Söylendiği gibi, her zaman daha fazlasını, her zaman daha yükseği, her zaman daha fazlasını istersiniz. Ama şimdi söyleyebileceğim nokta geldi: Oradan canlı çıktığım için çok şanslıydım. artık yaşlandıkça ben de sakinleşiyorum. Yani kimse bana inanmıyor ama bu böyle.”
Loibl’e göre, cüretkar projelerinin hiçbirinde asla korku hissetmedi. Ama gerginlik hissetti – ve haklı olarak.
Arthur Loibl: “Yaptığın şeylere biraz saygı duymalısın.”
Kişisel ortamında endişe kesinlikle daha fazladır.
Arthur Loibl: “Çevremdeki herkes bana böyle bir şey yapmamamı tavsiye ediyor. O zamanlar MiG’yi uçurmak da, Güney Kutbu veya Kuzey Kutbu’nu da uçurmak olsun, herkes buna karşıydı. Dediğim gibi, biraz deli olmalısın. ayrıca kendini savunmak zorundasın. Gözlerini kapa ve devam et.”
Dalgıç kazasından sonra, bu tür aşırı turizme yönelik kamuoyu eleştirisi arttı. Girişimci de bunu hissetti.
Arthur Loibl: “Eleştiri her zaman uygundur. Yaşamak, büyümek, başarılı olmak için eleştiriye ihtiyacınız var. Sağlıklı eleştirinin de iyi olduğunu düşünüyorum sanırım. Paranızı çarçur ettiğiniz için hakaret, böyle bir şey yapılabilir” yok. Herkes kendi hayatından sorumlu. Bazıları daha şanslıydı, daha çok çalıştı, bazıları daha az şanslıydı.”
Virgin Galactic uçuşu için önceden bilet almak Loibl için kesinlikle işe yaradı.
Arthur Loibl: “İyi bir döviz kuruyla 250.000 dolar ödedim, bu yüzden 200.000 avronun altındaydım. Ve bugün biletin fiyatı 400.000, yani 380.000’e denk geliyor. Yani satarsam bir anlaşma bile yapabilirim. “