Ethereum
New member
Milletlerarası Güç Ajansı’nın (IEA) Dünya Bankası ve Dünya İktisat Forumu işişbirliğiyle hazırladığı “Yükselen ve Gelişmekte Olan Ekonomilerde Pak Güç Dönüşümünü Finanse Etmek” başlıklı raporuna göre, dünyanın sıfır emisyon maksadını başarması için gelişmekte olan iktisatların pak güç dönüşümü kritik ehemmiyet arz ediyor.
Kelam konusu ülkelerde pak güce yapılan yıllık yatırım hali hazırda 150 milyar dolar düzeyinde bulunurken, 2050’de sıfır emisyon gayesine ulaşılabilmesi için bu ölçünün 7 kattan fazla artarak yıllık 1 trilyon dolara yükselmesine gereksinim duyuluyor.
Asya, Afrika ve Latin Amerika başta olmak üzere bu ülkelerde daha kuvvetli aksiyon alınmaması halinde, gelecek 20 yılda 5 milyar ton emisyon artışı yaşanabileceği öngörülüyor.
Dünya nüfusunun üçte ikisinin yaşadığı gelişmekte olan ülkeler, global pak güç yatırımlarının yüzde 20’sini yaparken, global finans varlığının da lakin yüzde 10’unu gerçekleştiriyor.
Hükümetler, finans kurumları, yatırımcılar ve şirketlere kelam konusu ülkelerde düşük karbon, elektrifikasyon, güç verimliliği ve güç dönüşümü yatırımlarını öncelikli aksiyon olarak belirlemeleri davetinde bulunan rapor, sürdürülebilir bir yatırım çerçevesinin oluşturulması ve lisanslama başta olmak üzere prosedürlerin kolaylaştırılması tavsiyesini veriyor.
GELİŞMEKTE OLAN ÜLKELERDE ARTAN EMİSYONLAR İKLİM DEĞİŞİKLİĞİYLE GAYRET İÇİN TEHLİKE
“Bu durum, global manada iklim ve sürdürülebilirlik gayelerine ulaşmada tehlike oluşturuyor. Ülkeler, güç dönüşümü seyahatine birebir noktadan başlamıyor. Birçoğunun daha sağlıklı ve refah bir güç geleceği oluşturmak için süratlice gereksinim duyduğu fonlara erişimi yok. Ayrıyeten, global salgının ziyanlı tesirleri gelişmekte olan dünyanın birfazlaca yerinde daha uzun sürüyor.
Dünyada para derdi yok lakin para en çok muhtaçlık duyulan ülkeler, dallar ve projelere gitmiyor. Hükümetlerin, gelişmekte olan dünyada pak güç dönüşümünü finanse etmek için milletlerarası kamu finans kuruluşlarına kuvvetli bir stratejik yetki vermesi gerekiyor.”
Birol, milletlerarası sistemin bilhassa yükselen piyasalar ve gelişmekte olan ekonomilerde emisyon azaltımı ve pak enerjiyi finanse etme konusunda net ve bütün bir yaklaşım sergilemediğine dikkati çekerek, “Bugünün stratejileri, imkanları ve fon düzeyleri olması gereken yerden çok uzakta” sözünü kullandı
Kelam konusu ülkelerde pak güce yapılan yıllık yatırım hali hazırda 150 milyar dolar düzeyinde bulunurken, 2050’de sıfır emisyon gayesine ulaşılabilmesi için bu ölçünün 7 kattan fazla artarak yıllık 1 trilyon dolara yükselmesine gereksinim duyuluyor.
Asya, Afrika ve Latin Amerika başta olmak üzere bu ülkelerde daha kuvvetli aksiyon alınmaması halinde, gelecek 20 yılda 5 milyar ton emisyon artışı yaşanabileceği öngörülüyor.
Dünya nüfusunun üçte ikisinin yaşadığı gelişmekte olan ülkeler, global pak güç yatırımlarının yüzde 20’sini yaparken, global finans varlığının da lakin yüzde 10’unu gerçekleştiriyor.
Hükümetler, finans kurumları, yatırımcılar ve şirketlere kelam konusu ülkelerde düşük karbon, elektrifikasyon, güç verimliliği ve güç dönüşümü yatırımlarını öncelikli aksiyon olarak belirlemeleri davetinde bulunan rapor, sürdürülebilir bir yatırım çerçevesinin oluşturulması ve lisanslama başta olmak üzere prosedürlerin kolaylaştırılması tavsiyesini veriyor.
GELİŞMEKTE OLAN ÜLKELERDE ARTAN EMİSYONLAR İKLİM DEĞİŞİKLİĞİYLE GAYRET İÇİN TEHLİKE
“Bu durum, global manada iklim ve sürdürülebilirlik gayelerine ulaşmada tehlike oluşturuyor. Ülkeler, güç dönüşümü seyahatine birebir noktadan başlamıyor. Birçoğunun daha sağlıklı ve refah bir güç geleceği oluşturmak için süratlice gereksinim duyduğu fonlara erişimi yok. Ayrıyeten, global salgının ziyanlı tesirleri gelişmekte olan dünyanın birfazlaca yerinde daha uzun sürüyor.
Dünyada para derdi yok lakin para en çok muhtaçlık duyulan ülkeler, dallar ve projelere gitmiyor. Hükümetlerin, gelişmekte olan dünyada pak güç dönüşümünü finanse etmek için milletlerarası kamu finans kuruluşlarına kuvvetli bir stratejik yetki vermesi gerekiyor.”
Birol, milletlerarası sistemin bilhassa yükselen piyasalar ve gelişmekte olan ekonomilerde emisyon azaltımı ve pak enerjiyi finanse etme konusunda net ve bütün bir yaklaşım sergilemediğine dikkati çekerek, “Bugünün stratejileri, imkanları ve fon düzeyleri olması gereken yerden çok uzakta” sözünü kullandı