Beş yolcu kapasiteli bir denizaltı kayıp. Medyanın ilgisi boğulan 500 mülteciden daha fazla. Bir psikolog nedenini açıklıyor.
Atlantik’te bir denizaltında kaybolan beş adama, Akdeniz’de boğulan yüzlerce mülteciden daha fazla mı sempati duyuyoruz? Birçok kişi şu anda bu düşünceyi sosyal ağlarda “Titan” hakkındaki raporlar hakkında formüle ediyor. Dalgıç, ana gemiyle bağlantı kesildiğinde ünlü lüks yolcu gemisi “Titanic”in enkazına doğru gidiyordu (burada daha fazlasını okuyun).
Twitter’da bir kullanıcı olay hakkında şunları yazdı: “Titanik’in enkazındaki denizaltı kazası acı. Hepimiz hala kurbanların canlı kurtarılacağını umuyoruz! Her gün Akdeniz’de boğulan insanları nasıl da umursamıyoruz.”
Algılanan benzerlik anahtardır
Psikolog ve sinirbilimci Grit Hein’in bakış açısından bu tamamen anlaşılabilir. Würzburg Üniversite Hastanesi’nden araştırmacı, “Merhamet ve empati, etkilenen bir kişiye algılanan yakınlık veya benzerlikle artar” dedi.
Kendinizi küçük bir alana kilitlenme durumuna sokmak daha kolaydır. “Sadece asansörde olsa bile.” Buna karşılık, çoğumuz için çocuklar ve eşyalarla birlikte kaçmanın ve bir yolculuğa çıkmanın nasıl bir şey olduğunu hayal etmek muhtemelen zor. “Bu, çoğumuz için küçük bir alana kapatılmaktan çok daha soyut bir şey. Bu, denizaltıdaki bu beş adama karşı başlangıçta daha güçlü olan empatik tepkiyi de açıklayabilir.
Mülteci geçmişi olan diğer insanlar için durum kesinlikle farklıdır.
Psikolog Hein için bu gerçek de raporlamadan kaynaklanıyor. “Bir kişi hakkında bilgi sahibi olduğum an, bu bilme, yakın olma hissini yaratıyor. Bu da şefkati artırıyor.” Hein, bunun mülteciler hakkında haber yaparak kolayca elde edilebileceğine inanıyor, ancak bu genellikle bu şekilde olmuyor.
Merhametimiz tükeniyor
Araştırmacı aynı zamanda şunları söyledi: “Şefkatin etkisini yitirdiği bir olgu var ve elbette bunun kısmen bir nedeni var.” Kötü haberler üst üste gelirse ve siz her habere aynı ölçüde duygusal tepki verirseniz, bu duygusal “tükenmişliğe” yol açar. “Karşılaştırıldığında, bu denizaltı durumu oldukça benzersiz, başlangıçta dikkat çekiyor ve başlangıçta daha yoğun bir şekilde uğraştığımız bir şey.”