Tuvalet temizleyicisinin bahşişinin doğrudan mı yoksa işverene mi gittiği birçok faktöre bağlıdır. Bilmeniz gerekenler.
Elbette herkes bir alışveriş merkezinde veya bir etkinlikte tuvaletin önünde duran tabaklı küçük bir masa görmüştür. Genellikle yanlarında sizi dostça karşılayan bir temizlik uzmanı bulunur. Sessiz mekanı kullanmadan önce veya kullandıktan sonra konuklar genellikle tabaklarına biraz bozuk para koyarlar. Çünkü bunun bir bahşiş olduğunu veya profesyonelin bunu temizlik malzemeleri, tuvalet kağıdı ve kağıt havlular için ödeme yapmak için kullandığını varsayıyorlar. Yoksa vasıflı işçinin işvereni parayı mı alıyor?
Tabaktaki parayı kimin alacağı çeşitli faktörlere bağlıdır. Bu, örneğin plakanın yanındaki tabelada ne yazıldığını ve işveren ile çalışan arasında hangi anlaşmaların bulunduğunu içerir.
Plakanın arkasında genellikle bir işaret bulunur. Bu, tabağa konulan paranın ne için kullanılacağını belirtmelidir. Eğer tabelada misafirlerin tuvaleti kullanmak için “0,50/0,70/1,00 Euro tutarında gönüllü/zorunlu kullanım ücreti” ödemesi gerektiği belirtiliyorsa bu, profesyonellere yönelik bir bahşiş değildir. Eğer işaret bunun yerine hediyenin “personel için bir bahşiş/bağış” olduğunu gösteriyorsa, uzman bunu genellikle kendisine saklayabilir.
Uzmanlar, çoğu durumda, tabelada belirli bir miktarın belirtilmesi durumunda temizlik profesyonelinin parayı işverene veya şirkete vermek zorunda kalacağına inanıyor. Önünde “gönüllü” kelimesi olsa bile.
Ancak dikkatli olun: Ticaret mevzuatına göre (§ 107 GewO), temizlikçinin maaşı konukların bahşişlerine bağlı olmayabilir. “Bahşiş, işverene borçlu olunan herhangi bir hizmete ek olarak, çalışana karşı yasal bir yükümlülüğü olmaksızın üçüncü bir tarafça ödenen para miktarıdır” diyor.
Elbette işverenin çalışanla ne anlaştığı da önemlidir.
Misafir, temizlik görevlisine doğrudan “Bu senin için” diyerek parasını verirse, para onda kalabilir. Çünkü bu kişisel bir hediye. Misafirden gelen bir hediye olup bizzat teslim edildiğinde temizlik personelinin malı haline gelir.
Böyle bir konu 2014 yılında mahkemede tartışılmıştı. Oberhausen'deki bir alışveriş merkezindeki tuvalet görevlisi, denetlediği tahsilat tabağından elde edilen gelirin işvereninden paylaşılmasını talep etmişti. Bunun iki ay içinde yaklaşık 30.000 Euro ek gelir elde edilmesini sağladığını hesapladı. Temizlik uzmanı bu bağışları her zaman tuvalet kullanıcılarının işverenine aktarıyordu. Kadın, kendisine göre bu paranın tuvalet kullanıcılarından bahşiş olarak düşünüldüğü için 1.500 euro talep etti. İşveren ise bunu tuvalet misafirlerinden alınan ve tek başına hakkı olan “gönüllü kullanım ücreti” olarak gördü. (Çalışanların bahşişler için vergi ödemesi gerekiyor mu? Bilmeniz gerekenler.)
Dava Gelsenkirchen iş mahkemesinde görüldü. Bir karşılaştırma yapıldı. Bu, tarafların temizlik şirketinin kadına 1000 euro ödemesi konusunda anlaştığı anlamına geliyor. İş hukuku açısından bahşişler genellikle çalışanlara aittir ve ücret sayılmaz. İşverenlerin bahşiş hakkını sözleşmeyle düzenleyebileceği ancak tamamen hariç tutamayacağı söyleniyor.