Almanların çoğunluğu başkent olarak Berlin’den memnun, ancak başka bir yerde yaşamayı tercih ediyorlar. Birçoğunun zaten emeklilik planları var.
Başkent olarak Berlin tamam – ama orada yaşamak? Hayır teşekkürler! Alman Basın Ajansı adına kamuoyu araştırma enstitüsü YouGov tarafından yapılan temsili bir anketin sonuçları bu şekilde yorumlanabilir. Gerçek ya da sözde kozmopolit yetenek birçok Alman için önemsiz. Küçük kasaba ve köyler, özellikle çocuklar ve emekliler için ideal kabul edilir.
Burası Almanların favori metropolü
Bir milyondan fazla nüfusu olan Almanca konuşulan beş şehirden, Almanya’daki yetişkinlerin favori bir metropolü var: Hamburg – bir ankete göre Federal Cumhuriyet’in en büyük ikinci şehri (yüzde 25) “en sevilen” şehir. Bunu Münih (yüzde 19), Viyana (yüzde 15), Berlin (yüzde 12) ve Köln (yüzde 11) takip ediyor. Geri kalanlar iki şehri de seçmek istemedi.
İnsanlara Almanya’daki en büyük on şehirden hangisinde en çok yaşamak istedikleri sorulduğunda, neredeyse üçte biri (yüzde 31) bu şehirlerin hiçbirinde yaşamıyor. Ne de olsa yüzde 16’sı Hamburg veya Münih, yüzde onu Berlin, yüzde altısı Köln ve yüzde beşi Leipzig diyor. Çok geride Frankfurt/Main, Stuttgart, Düsseldorf, Dortmund ve Essen var.
şehir ve ülke arasındaki dengesizlik
Örneğin, Fransa veya Avusturya’dan farklı olarak, Almanya’da metropol ve eyalet arasındaki fark daha küçüktür – 16 eyalet başkenti ve Köln, Frankfurt, Leipzig veya Nürnberg, Mannheim, Bonn ve diğerleri gibi diğer önemli metropollerden oluşan federal yapı nedeniyle.
Bununla birlikte, şehir ve ülke arasında – örneğin medya varlığı konusunda – bir dengesizlik var. Öte yandan, yoğun nüfuslu Almanya’da şehrin nerede bittiğini ve sözde ülkenin nerede başladığını söylemek genellikle o kadar kolay değildir.
Büyük şehirlerin çevresindeki köyler ve daha küçük kasabalar genellikle oldukça iyi durumda, ancak başka yerlerde, özellikle doğu Almanya’da, tüm bölgeler kırsal göçten muzdarip.
Başkent olarak Berlin doğuda batıdan daha popüler
Doğuda, orada bulunan başkent Berlin, batıdakinden daha fazla popülerliğe sahiptir. “Berlin’in Almanya’nın başkenti olmasından memnun musunuz?” Doğuda yüzde 75 (batıda 66) evet cevabını veriyor – toplam yüzde 68. Örneğin, Berlin’in başkent olarak onaylanma derecesi Bavyera, Bremen ve Kuzey Ren-Vestfalya’da ortalamanın altındadır.
Bu da muhtemelen asırlık bir zihniyetten kaynaklanmaktadır. Bilindiği gibi, Alman tarihi “gecikmiş bir ulusun” (sosyolog Helmuth Plessner) tarihidir. Uzun bir süre Almanya küçük eyaletlere bölündü, bu yüzden birçok küçük merkezi vardı.
Danimarka (1864), Avusturya (1866) ve Fransa ( 1870/71).
Federalizmi sevdim ama aynı zamanda can sıkıcı buldum
Nasyonal Sosyalizmin korkunç yanlış dönüşlerinden sonra, Müttefikler tarafından yatıştırılan Almanya (en azından Batı’da), kendisini bir devletler konfederasyonu, tabiri caizse federal bir Federal Almanya Cumhuriyeti olarak yeniden kurdu. 1989’da Berlin Duvarı’nın yıkılmasından bir yıl sonra Doğu Almanya’da yeniden kurulan devletler de katıldı.
Federalizm bugün hala seviliyor ve geliştiriliyor, ancak aynı zamanda reddediliyor ve bazen sinir bozucu bir patchwork yorgan olarak algılanıyor. Son zamanlarda, örneğin, federal eyaletlerin çeşitli düzenlemeleri ile korona pandemisinde karmaşık tarafını gösterdi.
Bununla birlikte, Almanya’da küçük birimlerde, büyük şehrin ötesindeki günlük yaşamda ve ayrıca Swabia ve Frankonya gibi federal devlet olmayan, kendi devletlerini oluşturmayan bölgelerde yaygın bir gurur var.
Belki de bu, romantik bölgesel kökler kavramının, Almanların taşra hayatına olan sevgisinin geldiği yerdir.
emeklilik için fikirler
“Size göre Almanya’da bir çocuk ideal olarak nerede büyümeli?” Yüzde 57’si “kasaba” ve “köy” yanıtlarına karar veriyor. Sadece yüzde onu büyük şehri (100.000’den fazla nüfuslu) tercih ediyor.
Ve sadece çocukluk için değil, yaşlılık için de, insanların çoğu aslında taşrayı ya da küçük kasabayı tercih ediyor. Emeklilik için nerede yaşayacaklarını seçmeye gelince, yüzde 58’i 20.000’den az kişinin yaşadığı bir yerde emekli olmak istediğini söylüyor.
Yüzde 26’sı “küçük kasaba (5.000 ila 20.000 nüfuslu)” ve en az yüzde 32 “kırsal bir bölgede/bir köyde (nüfusu 5.000’den az)” diyor. Büyük şehir için bu değer sadece yüzde 16.