Ethereum
New member
yıllardır tartışılan cumartesi gününün personelin yıllık müsaade mühletinden sayılıp sayılmayacağı konusunda Yargıtay’dan emsal bir karar geldi.
Bir fabrikada çalışan personel, İş Mahkemesi’ne müracaat ederek, sendika üyesi olduğunu ve Toplu İş Sözleşmesi’nden yararlandığını, mukavelede hafta tatilinin pazar günü olarak düzenlendiğini ve cumartesi gününün de akdi tatil olarak düzenlendiğini belirtti.
İş Kanunu’nda ise yıllık müsaade mühletinden sayılamayacak günler ortasında hafta tatili günlerinin de sayıldığını öne süren davacı emekçi, Toplu İş Mukavelesi kapsamında cumartesi günlerinin de hafta tatili olduğunu ve yıllık müsaade mühletinden düşülmesinin mümkün olmadığını lisana getirdi. Davacının yasal çalışma mühletini haftalık 5 gün çalışarak doldurduğunu, bu niçinlerle toplu iş kontratında ‘dinlendirme günü’ olarak akdedilen cumartesi günlerinin akdi tatil olması sebebiyle yıllık müsaade müddetinden düşülemeyeceğinin tespitine karar verilmesini talep etti.
PATRON DAVANIN REDDİNİ İSTEDİ
Davalı patron ise gerek maddede gerekse toplu iş kontratında cumartesi gününün hafta tatili olduğuna dair düzenleme olmadığını savunarak davanın reddini talep etti.
İş Mahkemesi, davanın kabulüne hükmetti. Davalı patron sonucu istinafa götürdü. Bölge Adliye Mahkemesi, mahallî mahkemenin sonucunı yerinde buldu. Davalı patron sonucu temyiz edince bu defa devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
Kural olarak cumartesinin iş günü olduğuna dikkat çekilen Yargıtay sonucunda; akdi tatil günü olarak cumartesi günlerinin yıllık müsaade müddetine eklenemeyeceği vurgulandı. Cumartesi günleri akdi tatil günü olarak emekçi çalışmadığı takdirde yıllık fiyatlı müsaade mühletine ait hesapta hafta tatili olarak değerlendirilemeyeceği hatırlatıldı.
Kararda şu sözlere yer verildi:
“Cumartesi günü hafta tatili olarak da kararlaştırılabilir. Ferdi yahut toplu iş mukaveleleriyle cumartesi ve pazar günleri hafta tatili günü olarak belirlenmişse, İş Kanunu’nun 56/5. unsuru gereği her iki gün yıllık müsaade müddetlerinden sayılmaz.
Diğer bir anlatımla yıllık müsaade kullanma periyodu ortasındaki cumartesi ve pazar günleri kullanılan müsaade müddetinden düşülür. Fakat kişisel yahut toplu iş kontratında hafta tatiline eklenen bu cumartesi gününün yıllık müsaade hesabında iş günü olarak sayılacağı yahut müsaade müddetinden düşülmeyeceği biçiminde açık bir kural mevcutsa, bu karar geçerli sayılmalı ve İş Kanunu’nun 56/5. hususu gereği yalnızca yıllık müsaadeye rastlayan pazar günleri müsaade müddetinden düşülmelidir.
Davalı iş yerinde uygulanan toplu iş mukavelesinin ‘Haftalık Çalışma Süresi’ başlıklı 12’inci unsurunda, ‘Haftalık çalışma müddeti 45 saattir. Öteki konularda ve vardiyalı çalışmalarda yasa kararları uygulanır. Vardiyalı çalışma sistemi haricinde; pazartesi, salı, çarşamba, perşembe ve cuma günleri 9 saat çalışılır.
‘Cumartesi günü çalışanlar dinlendirilir. Pazar Günü Hafta Tatilidir.’ düzenlemesi, tıpkı toplu iş kontratının ‘Yıllık Fiyatlı İzin’ başlıklı 25 inci unsurunda ise ‘yıllık fiyatlı müsaade günlerinin hesabında müsaade müddetine rastlayan Ulusal Bayram, ve Genel Tatil günleri müsaade mühletinden sayılmaz’ düzenlemesi mevcuttur.
Görüldüğü üzere mezkûr toplu iş mukavelesi düzenlemelerinden, tarafların hafta tatili olarak kabul ettiği pazar günü dışında cumartesi günü de dinlendirilme günü olarak belirlenmiş ve burada cumartesi günü ‘hafta tatili’ olarak isimlendirilmediği üzere yıllık fiyatlı müsaade hesabında da müsaade mühletine ekleneceğine ait açık bir düzenlemeye yer verilmemiştir. Yapılan bu tespit bağlamında Birinci Derece Mahkemesince verilen kabul sonucunın üstte değinilen dairemiz uygulamasına göre yerinde olmadığı açıktır.
Bu durumda, Birinci Derece Mahkemesince Dairemizin halihazırdaki uygulaması gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir. Temyiz olunan Birinci Derece Mahkemesi sonucunın ve bu karara karşı istinaf başvurusunu asıldan reddeden Bölge Adliye Mahkemesi sonucunın, ortadan kaldırılmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”
Bir fabrikada çalışan personel, İş Mahkemesi’ne müracaat ederek, sendika üyesi olduğunu ve Toplu İş Sözleşmesi’nden yararlandığını, mukavelede hafta tatilinin pazar günü olarak düzenlendiğini ve cumartesi gününün de akdi tatil olarak düzenlendiğini belirtti.
İş Kanunu’nda ise yıllık müsaade mühletinden sayılamayacak günler ortasında hafta tatili günlerinin de sayıldığını öne süren davacı emekçi, Toplu İş Mukavelesi kapsamında cumartesi günlerinin de hafta tatili olduğunu ve yıllık müsaade mühletinden düşülmesinin mümkün olmadığını lisana getirdi. Davacının yasal çalışma mühletini haftalık 5 gün çalışarak doldurduğunu, bu niçinlerle toplu iş kontratında ‘dinlendirme günü’ olarak akdedilen cumartesi günlerinin akdi tatil olması sebebiyle yıllık müsaade müddetinden düşülemeyeceğinin tespitine karar verilmesini talep etti.
PATRON DAVANIN REDDİNİ İSTEDİ
Davalı patron ise gerek maddede gerekse toplu iş kontratında cumartesi gününün hafta tatili olduğuna dair düzenleme olmadığını savunarak davanın reddini talep etti.
İş Mahkemesi, davanın kabulüne hükmetti. Davalı patron sonucu istinafa götürdü. Bölge Adliye Mahkemesi, mahallî mahkemenin sonucunı yerinde buldu. Davalı patron sonucu temyiz edince bu defa devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
Kural olarak cumartesinin iş günü olduğuna dikkat çekilen Yargıtay sonucunda; akdi tatil günü olarak cumartesi günlerinin yıllık müsaade müddetine eklenemeyeceği vurgulandı. Cumartesi günleri akdi tatil günü olarak emekçi çalışmadığı takdirde yıllık fiyatlı müsaade mühletine ait hesapta hafta tatili olarak değerlendirilemeyeceği hatırlatıldı.
Kararda şu sözlere yer verildi:
“Cumartesi günü hafta tatili olarak da kararlaştırılabilir. Ferdi yahut toplu iş mukaveleleriyle cumartesi ve pazar günleri hafta tatili günü olarak belirlenmişse, İş Kanunu’nun 56/5. unsuru gereği her iki gün yıllık müsaade müddetlerinden sayılmaz.
Diğer bir anlatımla yıllık müsaade kullanma periyodu ortasındaki cumartesi ve pazar günleri kullanılan müsaade müddetinden düşülür. Fakat kişisel yahut toplu iş kontratında hafta tatiline eklenen bu cumartesi gününün yıllık müsaade hesabında iş günü olarak sayılacağı yahut müsaade müddetinden düşülmeyeceği biçiminde açık bir kural mevcutsa, bu karar geçerli sayılmalı ve İş Kanunu’nun 56/5. hususu gereği yalnızca yıllık müsaadeye rastlayan pazar günleri müsaade müddetinden düşülmelidir.
Davalı iş yerinde uygulanan toplu iş mukavelesinin ‘Haftalık Çalışma Süresi’ başlıklı 12’inci unsurunda, ‘Haftalık çalışma müddeti 45 saattir. Öteki konularda ve vardiyalı çalışmalarda yasa kararları uygulanır. Vardiyalı çalışma sistemi haricinde; pazartesi, salı, çarşamba, perşembe ve cuma günleri 9 saat çalışılır.
‘Cumartesi günü çalışanlar dinlendirilir. Pazar Günü Hafta Tatilidir.’ düzenlemesi, tıpkı toplu iş kontratının ‘Yıllık Fiyatlı İzin’ başlıklı 25 inci unsurunda ise ‘yıllık fiyatlı müsaade günlerinin hesabında müsaade müddetine rastlayan Ulusal Bayram, ve Genel Tatil günleri müsaade mühletinden sayılmaz’ düzenlemesi mevcuttur.
Görüldüğü üzere mezkûr toplu iş mukavelesi düzenlemelerinden, tarafların hafta tatili olarak kabul ettiği pazar günü dışında cumartesi günü de dinlendirilme günü olarak belirlenmiş ve burada cumartesi günü ‘hafta tatili’ olarak isimlendirilmediği üzere yıllık fiyatlı müsaade hesabında da müsaade mühletine ekleneceğine ait açık bir düzenlemeye yer verilmemiştir. Yapılan bu tespit bağlamında Birinci Derece Mahkemesince verilen kabul sonucunın üstte değinilen dairemiz uygulamasına göre yerinde olmadığı açıktır.
Bu durumda, Birinci Derece Mahkemesince Dairemizin halihazırdaki uygulaması gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir. Temyiz olunan Birinci Derece Mahkemesi sonucunın ve bu karara karşı istinaf başvurusunu asıldan reddeden Bölge Adliye Mahkemesi sonucunın, ortadan kaldırılmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”