Samuag
New member
Ankara’da görülen bir boşanma davasında bayan, küfrettiği ve kendisini meskenden kovduğunu öne sürdüğü 47 yaş büyük eşinden yoksulluk nafakası ve tazminat istedi.
Lokal mahkeme, maddi çıkar emeliyle evlendiği, evlilik birliğini sürdürme gayesi bulunmadığı, evlilik birliğinin gereklerini yerine getirmediği ve konuttan ayrıldıktan daha sonra eşi için çeşitli telaffuzlarda bulunduğu sebebi öne sürülerek hanımın, küfreden ve eşini konuttan kovan erkeğe göre daha ağır kusurlu olduğuna hükmetti.
bayanın yoksulluk nafakası ve tazminat taleplerini reddeden lokal mahkeme, tarafların boşanmalarına, erkek faydasına ise 10 bin lira manevi tazminata karar verdi.
Bunun üzerine bayan, mahallî mahkeme sonucunı istinaf mahkemesine taşıdı.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi ise bayana yüklenen “maddi çıkar hedefiyle evlenme” ve “evlilik birliğini sürdürme üzere bir gayenin bulunmaması” davranışlarının kanıtlanamadığı, bu durumda kabul edilen ve gerçekleşen öteki kusurlu davranışlar uyarınca tarafların boşanmaya niçiniyet veren olaylarda eşit derecede kusurlu oldukları kararına ulaştı.
İstinaf mahkemesi, bayana yoksulluk nafakası ödenmesine, erkeğin manevi tazminat talebinin reddine karar verdi.
“KADIN AĞIR KUSURLU”
İstinaf mahkemesi sonucunın erkek tarafınca temyiz edilmesi üzerine ise evrak Yargıtay’a geldi.
Belgeyi görüşen Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, istinaf sonucunı bozdu.
Dairenin sonucunda, evlilik tarihinden 3 gün evvel erkeğin tek tapulu mal varlığı olan konutunu satış yoluyla devralan bayanın, mahkemede kendisine ilişkin taşınmazdan elde ettiği parayla konutu satın aldığını belirttiği aktarıldı.
Tapu müdürlüğünün yazısıyla bu beyanın hakikat olmadığının ortaya çıktığı vurgulanan kararda, bayanın şahitlere çocuklarının geleceği ve konut için evlendiğini söylemiş olduği, taraflar içindeki yaş farkının da 47 olduğu göz önüne alındığında, bayana yüklenen “maddi çıkar maksadıyla evlenme” ve “evlilik birliğini devam ettirme üzere bir maksadın bulunmamasına” ait kusurlu davranışların evrak kapsamından sabit olduğu açıklandı.
Kararda, “İlk derece mahkemesinin de kabulünde olduğu üzere boşanmaya sebep olan olaylarda maddi çıkar emeliyle evlenen, evlilik birliğini devam ettirme gayesi bulunmayan, eşi ile birlikte olmaktan kaçınan, evlilik birliğinin gereklerini yerine getirmeyen hanımın, eşine küfreden ve eşini meskenden kovan erkeğe nazaran daha ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekirken yanılgılı kusur belirlemesi kararı tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü gerçek görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.” tespitine yer verildi.
“KİŞİLİK HAKLARINA SALDIRI”
Kararda, boşanmaya sebep hadiselerde hanımın ağır kusurlu olduğu, bu davranışlarının hem de erkeğin kişilik haklarına da atak niteliğini taşıdığı söz edildi.
Erkek lehine tarafların toplumsal ve ekonomik durumları, kusurun yükü ve hakkaniyet unsuru dikkate alınarak uygun ölçüde manevi tazminat takdir edilmesi gerekirken yanılgılı kusur belirlemesiyle erkeğin manevi tazminat talebinin reddine karar verilmesinin yol ve kanuna ters olduğu bildirilen kararda, bunun da bozmayı gerektirdiği anlatıldı.
Kararda, Türk Uygar Kanunu’nun 175. unsuru uyarınca ağır kusurlu eş faydasına yoksulluk nafakasına hükmedilemeyeceği hatırlatılarak, yoksulluk nafakası talebinin reddi yerine kabulüne karar verilmesinin de bozma sebebi yapıldığı kaydedildi.
Lokal mahkeme, maddi çıkar emeliyle evlendiği, evlilik birliğini sürdürme gayesi bulunmadığı, evlilik birliğinin gereklerini yerine getirmediği ve konuttan ayrıldıktan daha sonra eşi için çeşitli telaffuzlarda bulunduğu sebebi öne sürülerek hanımın, küfreden ve eşini konuttan kovan erkeğe göre daha ağır kusurlu olduğuna hükmetti.
bayanın yoksulluk nafakası ve tazminat taleplerini reddeden lokal mahkeme, tarafların boşanmalarına, erkek faydasına ise 10 bin lira manevi tazminata karar verdi.
Bunun üzerine bayan, mahallî mahkeme sonucunı istinaf mahkemesine taşıdı.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi ise bayana yüklenen “maddi çıkar hedefiyle evlenme” ve “evlilik birliğini sürdürme üzere bir gayenin bulunmaması” davranışlarının kanıtlanamadığı, bu durumda kabul edilen ve gerçekleşen öteki kusurlu davranışlar uyarınca tarafların boşanmaya niçiniyet veren olaylarda eşit derecede kusurlu oldukları kararına ulaştı.
İstinaf mahkemesi, bayana yoksulluk nafakası ödenmesine, erkeğin manevi tazminat talebinin reddine karar verdi.
“KADIN AĞIR KUSURLU”
İstinaf mahkemesi sonucunın erkek tarafınca temyiz edilmesi üzerine ise evrak Yargıtay’a geldi.
Belgeyi görüşen Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, istinaf sonucunı bozdu.
Dairenin sonucunda, evlilik tarihinden 3 gün evvel erkeğin tek tapulu mal varlığı olan konutunu satış yoluyla devralan bayanın, mahkemede kendisine ilişkin taşınmazdan elde ettiği parayla konutu satın aldığını belirttiği aktarıldı.
Tapu müdürlüğünün yazısıyla bu beyanın hakikat olmadığının ortaya çıktığı vurgulanan kararda, bayanın şahitlere çocuklarının geleceği ve konut için evlendiğini söylemiş olduği, taraflar içindeki yaş farkının da 47 olduğu göz önüne alındığında, bayana yüklenen “maddi çıkar maksadıyla evlenme” ve “evlilik birliğini devam ettirme üzere bir maksadın bulunmamasına” ait kusurlu davranışların evrak kapsamından sabit olduğu açıklandı.
Kararda, “İlk derece mahkemesinin de kabulünde olduğu üzere boşanmaya sebep olan olaylarda maddi çıkar emeliyle evlenen, evlilik birliğini devam ettirme gayesi bulunmayan, eşi ile birlikte olmaktan kaçınan, evlilik birliğinin gereklerini yerine getirmeyen hanımın, eşine küfreden ve eşini meskenden kovan erkeğe nazaran daha ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekirken yanılgılı kusur belirlemesi kararı tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü gerçek görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.” tespitine yer verildi.
“KİŞİLİK HAKLARINA SALDIRI”
Kararda, boşanmaya sebep hadiselerde hanımın ağır kusurlu olduğu, bu davranışlarının hem de erkeğin kişilik haklarına da atak niteliğini taşıdığı söz edildi.
Erkek lehine tarafların toplumsal ve ekonomik durumları, kusurun yükü ve hakkaniyet unsuru dikkate alınarak uygun ölçüde manevi tazminat takdir edilmesi gerekirken yanılgılı kusur belirlemesiyle erkeğin manevi tazminat talebinin reddine karar verilmesinin yol ve kanuna ters olduğu bildirilen kararda, bunun da bozmayı gerektirdiği anlatıldı.
Kararda, Türk Uygar Kanunu’nun 175. unsuru uyarınca ağır kusurlu eş faydasına yoksulluk nafakasına hükmedilemeyeceği hatırlatılarak, yoksulluk nafakası talebinin reddi yerine kabulüne karar verilmesinin de bozma sebebi yapıldığı kaydedildi.