Samuag
New member
Araştırmacı gazeteci Uğur Mumcu’nun Ankara’daki meskeninin önünde bombalı suikast kararı hayatını kaybetmesinin üzerinden 29 yıl geçti.
Mumcu, 22 Ağustos 1942’de, Tapu Kadastro memuru Hakkı Şinasi ile Nadire Mumcu’nun dört çocuğundan biri olarak Kırşehir’de dünyaya geldi.
Ailesinin Ankara’ya taşınması üzerine birinci ve orta tahsiline burada devam eden Mumcu, 1965’te Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesinden mezun oldu.
Öğrencilik senelerında Cumhuriyet gazetesinde yayımlanan “Türk Sosyalizmi” makalesiyle “Yunus Nadi Ödülü”nü alan Mumcu, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yönetim Hukuku Kürsüsü Profesörü Tahsin Bekir Balta’nın asistanlığını yaparken Milliyet gazetesine incelemeler yazdı.
Mumcu, 12 Mart 1971 periyodundaki bir yazısında kullandığı “ordu uyanık olmalı” kelamlarıyla, “orduya hakaret etmek” ve “sosyal bir sınıfın öteki toplumsal sınıflar üzerinde tahakkümünü kurmak” kabahatini işlediği savıyla gözaltına alındı.
Mamak Askeri Cezaevi’nde birfazlaca aydınla bir yıla yakın kalan Mumcu, bu davadan 7 yıl mahpusa mahkum edildi. Mumcu, sonucun Yargıtay tarafınca bozulması üzerine tahliye edildi.
Özgür bırakılmasının akabinde çabucak askere alınan Mumcu, askerliğini “yedek subay” olarak yapması gerekirken kendi tabiriyle “sakıncalı piyade” ilan edildi.
Mumcu, Tuzla Piyade Okulunda 10 Ocak’a kadar süren üç aylık eğitimden daha sonra, 1973’te okul idaresi tarafınca “kötü hal ve fikir sahibi” diye suçlanarak “er” çıkarıldı ve Ağrı Patnos’a yollandı.
Askerlikten daha sonra üniversitedeki vazifesinden ayrılan Mumcu, profesyonel gazeteciliğe 25 Şubat 1974’te Yeni Ortam gazetesinde “Anarşist!..” başlıklı yazısıyla başladı.
Köşe yazılarında hem meseleleri lisana getiren tıpkı vakitte hukuka alışılmamış ve yasa dışı uygulamaların üstüne giden Mumcu, yazdığı kitaplarla da ses getirdi.
“AĞCA VE KONTAKLARINI ARAŞTIRDI”
Güldal Homan ile 19 Temmuz 1976’da evlenen Mumcu’nun bir oğlu (Özgür) ve bir kızı (Özge) oldu.
Usta gazetecinin 1977’de yayımlanan “Sakıncalı Piyade” kitabı tiyatroya uyarlandı ve Ankara Sanat Tiyatrosu’nda yüzlerce defa sahnelendi.
Mumcu, terörün silah kaçakçılığıyla bağını ortaya koymak ve bu istikamette kamuoyu oluşturmak için 1981’de “Silah Kaçakçılığı ve Terör” kitabını okurlarıyla buluşturdu.
Papa 2. Jean Paul’e düzenlediği silahlı hücuma ait Mehmet Ali Ağca ve irtibatları hakkında araştırma yapan Mumcu’nun, “Rabıta” ve “12 Eylül” kitapları 1987’de, değerli araştırmalarından kabul edilen “Kürt-İslam Ayaklanması 1919-1925” yapıtı ise 1991’de yayımlandı.
“SİS PERDESİ ARALANAMADI”
Uğur Mumcu, Muharrir Musa Anter’in öldürülmesinden daha sonra 27 Eylül 1992’de Cumhuriyet gazetesinde kaleme aldığı “Dipsiz Kuyu” başlıklı yazısında, “Orta Doğu, emperyalizmin kol gezdiği, terör örgütleri ile çeşitli istihbarat örgütlerinin kanlı ve kirli oyunlar oynadığı karanlık tabansız bir kuyudur. Bu karanlık ve tabansız kuyuda cinayetler birbirini izler. Halk deyişi ile Orta Doğu’da ‘kimin eli kimin cebindedir’ bilinmez. Kim, kimi, niye öldürüyor? Bu soruların cevaplarını anında bulmanın imkanı yoktur. Olaylar yıllar daha sonra aydınlanır. O da bir kısmı!” tabirlerini kullandı.
Mumcu, 24 Ocak 1993’te otomobiline yerleştirilen bombalı hücumla hayatını kaybetti. Suikastı, İBDA-C ve Hizbullah üzere örgütler üstlense de ortadan geçen 29 yıla karşın cinayetin üstündeki sis perdesi aralanamadı.
Türkiye’yi sarsan suikasta ait birinci yargılamalar, Mumcu’nun vefatından 7 yıl daha sonra başladı. Mumcu suikastı ile Prof. Dr. Ahmet Taner Kışlalı, Prof. Dr. Muammer Aksoy ve Doç. Dr. Bahriye Üoldukca cinayetlerini de kapsayan davanın ismi “Umut” oldu.
Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesinde görülen dava, cinayetlerin gerisindeki sırrı tam olarak ortadan kaldıramadı.
YARGILAMALAR OLDU
Birinci dereceli mahkemenin sonucunın Yargıtay tarafınca bozulmasının akabinde bir daha görülen davada, 3 sanık “yasa dışı Tevhid-Selam ve Kudüs Ordusu örgütünü kurmak ve yönetmek” kabahatinden, 5 sanık ise birebir örgüte üyelikten çeşitli müddetlerde mahpus cezalarına mahkum edildi.
Bu kapsamda sanıklardan Mehmet Ali Tekin, Hasan Kılıç ve Ekrem Baytap, “silahlı hata örgütü kurma ve yönetme” hareketlerinden 12 yıl 6’şar ay mahpusla cezalandırıldı.
Sanıklar Abdulhamit Çelik, Fatih Aydın, Yusuf Karakuş, Mehmet Şahin ve Recep Aydın’a ise “silahlı cürüm örgütü üyesi olmak”tan 6 yıl 3’er ay mahpus cezası verildi.
Anayasa Mahkemesi, gözaltında tutuldukları tarihlerdeki mevzuatın, gözaltı müddetinde avukata erişim imkanı tanımadığı nedeni öne sürülerek sanıklar Aydın, Tekin, Kılıç ve Karakuş’un bir daha yargılanmasına hükmetti.
Mumcu, 22 Ağustos 1942’de, Tapu Kadastro memuru Hakkı Şinasi ile Nadire Mumcu’nun dört çocuğundan biri olarak Kırşehir’de dünyaya geldi.
Ailesinin Ankara’ya taşınması üzerine birinci ve orta tahsiline burada devam eden Mumcu, 1965’te Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesinden mezun oldu.
Öğrencilik senelerında Cumhuriyet gazetesinde yayımlanan “Türk Sosyalizmi” makalesiyle “Yunus Nadi Ödülü”nü alan Mumcu, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yönetim Hukuku Kürsüsü Profesörü Tahsin Bekir Balta’nın asistanlığını yaparken Milliyet gazetesine incelemeler yazdı.
Mumcu, 12 Mart 1971 periyodundaki bir yazısında kullandığı “ordu uyanık olmalı” kelamlarıyla, “orduya hakaret etmek” ve “sosyal bir sınıfın öteki toplumsal sınıflar üzerinde tahakkümünü kurmak” kabahatini işlediği savıyla gözaltına alındı.
Mamak Askeri Cezaevi’nde birfazlaca aydınla bir yıla yakın kalan Mumcu, bu davadan 7 yıl mahpusa mahkum edildi. Mumcu, sonucun Yargıtay tarafınca bozulması üzerine tahliye edildi.
Özgür bırakılmasının akabinde çabucak askere alınan Mumcu, askerliğini “yedek subay” olarak yapması gerekirken kendi tabiriyle “sakıncalı piyade” ilan edildi.
Mumcu, Tuzla Piyade Okulunda 10 Ocak’a kadar süren üç aylık eğitimden daha sonra, 1973’te okul idaresi tarafınca “kötü hal ve fikir sahibi” diye suçlanarak “er” çıkarıldı ve Ağrı Patnos’a yollandı.
Askerlikten daha sonra üniversitedeki vazifesinden ayrılan Mumcu, profesyonel gazeteciliğe 25 Şubat 1974’te Yeni Ortam gazetesinde “Anarşist!..” başlıklı yazısıyla başladı.
Köşe yazılarında hem meseleleri lisana getiren tıpkı vakitte hukuka alışılmamış ve yasa dışı uygulamaların üstüne giden Mumcu, yazdığı kitaplarla da ses getirdi.
“AĞCA VE KONTAKLARINI ARAŞTIRDI”
Güldal Homan ile 19 Temmuz 1976’da evlenen Mumcu’nun bir oğlu (Özgür) ve bir kızı (Özge) oldu.
Usta gazetecinin 1977’de yayımlanan “Sakıncalı Piyade” kitabı tiyatroya uyarlandı ve Ankara Sanat Tiyatrosu’nda yüzlerce defa sahnelendi.
Mumcu, terörün silah kaçakçılığıyla bağını ortaya koymak ve bu istikamette kamuoyu oluşturmak için 1981’de “Silah Kaçakçılığı ve Terör” kitabını okurlarıyla buluşturdu.
Papa 2. Jean Paul’e düzenlediği silahlı hücuma ait Mehmet Ali Ağca ve irtibatları hakkında araştırma yapan Mumcu’nun, “Rabıta” ve “12 Eylül” kitapları 1987’de, değerli araştırmalarından kabul edilen “Kürt-İslam Ayaklanması 1919-1925” yapıtı ise 1991’de yayımlandı.
“SİS PERDESİ ARALANAMADI”
Uğur Mumcu, Muharrir Musa Anter’in öldürülmesinden daha sonra 27 Eylül 1992’de Cumhuriyet gazetesinde kaleme aldığı “Dipsiz Kuyu” başlıklı yazısında, “Orta Doğu, emperyalizmin kol gezdiği, terör örgütleri ile çeşitli istihbarat örgütlerinin kanlı ve kirli oyunlar oynadığı karanlık tabansız bir kuyudur. Bu karanlık ve tabansız kuyuda cinayetler birbirini izler. Halk deyişi ile Orta Doğu’da ‘kimin eli kimin cebindedir’ bilinmez. Kim, kimi, niye öldürüyor? Bu soruların cevaplarını anında bulmanın imkanı yoktur. Olaylar yıllar daha sonra aydınlanır. O da bir kısmı!” tabirlerini kullandı.
Mumcu, 24 Ocak 1993’te otomobiline yerleştirilen bombalı hücumla hayatını kaybetti. Suikastı, İBDA-C ve Hizbullah üzere örgütler üstlense de ortadan geçen 29 yıla karşın cinayetin üstündeki sis perdesi aralanamadı.
Türkiye’yi sarsan suikasta ait birinci yargılamalar, Mumcu’nun vefatından 7 yıl daha sonra başladı. Mumcu suikastı ile Prof. Dr. Ahmet Taner Kışlalı, Prof. Dr. Muammer Aksoy ve Doç. Dr. Bahriye Üoldukca cinayetlerini de kapsayan davanın ismi “Umut” oldu.
Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesinde görülen dava, cinayetlerin gerisindeki sırrı tam olarak ortadan kaldıramadı.
YARGILAMALAR OLDU
Birinci dereceli mahkemenin sonucunın Yargıtay tarafınca bozulmasının akabinde bir daha görülen davada, 3 sanık “yasa dışı Tevhid-Selam ve Kudüs Ordusu örgütünü kurmak ve yönetmek” kabahatinden, 5 sanık ise birebir örgüte üyelikten çeşitli müddetlerde mahpus cezalarına mahkum edildi.
Bu kapsamda sanıklardan Mehmet Ali Tekin, Hasan Kılıç ve Ekrem Baytap, “silahlı hata örgütü kurma ve yönetme” hareketlerinden 12 yıl 6’şar ay mahpusla cezalandırıldı.
Sanıklar Abdulhamit Çelik, Fatih Aydın, Yusuf Karakuş, Mehmet Şahin ve Recep Aydın’a ise “silahlı cürüm örgütü üyesi olmak”tan 6 yıl 3’er ay mahpus cezası verildi.
Anayasa Mahkemesi, gözaltında tutuldukları tarihlerdeki mevzuatın, gözaltı müddetinde avukata erişim imkanı tanımadığı nedeni öne sürülerek sanıklar Aydın, Tekin, Kılıç ve Karakuş’un bir daha yargılanmasına hükmetti.