Samuag
New member
kiev – Yolsuzluk yapanların izini süren ve ceza olarak cepheye gönderilen gazeteci Vladislav, onsuz asla hayatta kalamayacağı dört aylık bir kedi sayesinde kurtuldu.
Yaralandıktan sonra izinden yararlanarak kaçmaya çalıştı Romanya ama Maramures dağlarındaki buzlu bir geçide düştü. Rumen kurtarma ekipleri, diğer iki kaçış arkadaşını kurtardıktan sonra nihayet onu bulduğunda hipotermi içindeydi: Bölgedeki sıcaklık sıfırın altında 10 dereceydi ve saatlerce orada mahsur kalmıştı. Günlerdir hiçbir şey yememişti, kurtarıcılar bunun bir mucize olduğunu düşünmüştü. Elbisesini çözdüklerinde bunun nasıl bir mucize olduğunu anladılar: İçeride sıcaklığıyla hayatta kalmasını sağlayan kedi yavrusunu buldular.
Vladislav Duda o, Ukrayna'da propagandacı olmayıp sıkıyönetim sırasında bile soru sormaya devam eden, uygunsuz bir gazetecidir. Yolsuzluğun derinlerine inmek, buna katılanları bulmak. Bunun yaygın bir kötülük olduğu bir ülkede o kadar çok ve o kadar güçlü var ki, sonunda birileri ondan en basit yolla kurtuldu: ön sıralara tek yön biletle. Savaşa girmek gibi bir niyeti olmayan Vladislav, siperler ile top atışları arasında bir yıl kadar orada kaldı. Daha sonra onu yaraladılar ve sonunda iyileşme sürecini Kharkiv'deki evinde kazandı.
Zelensky, Ukrayna'daki kayıpların perdesini araladı: “43 bin”. Ama Trump için bunlar on kat daha fazla
Muhabirimiz Paolo Brera tarafından
09 Aralık 2024
İşte o zaman kaçmaya karar verdi. Savaşın tantanasından etkilenmeyen diğer binlerce Ukraynalı gibi firar edip yurt dışına kaçmak. Ancak bu, birçok kişinin kaçmaya çalıştıkları sonsözü bulduğu umutsuz bir girişimdir: Soğuktan veya açlıktan ölürler, boğulurlar veya Karpatlar'ın harika ve aşırı doğasına düşerler. Romanya'nın Vladislav'ın kaçtığı bölgesi Maramures Maden Kurtarma Servisi, 2022'den bu yana kaçan 160 Ukraynalıyı kurtardığını söylüyor; ama 16 kişinin ölü olduğunu buldu ve kim bilir kaç kişi daha ortadan kayboldu.
Ukrayna Devlet Sınır Servisi, yasadışı sınır geçiş girişimleri nedeniyle yaklaşık elli ölüm vakası kaydedildiğini açıkladı: son üçü, buz gibi sulardan kıl payı kurtuldu. Tiszasu “sadece diz boyu” olduğu için geçmeye cesaret etmişlerdi. Hızlı akıntı onları uzaklaştırdı; gardiyanlar onları tekrar yakalayana kadar bir kütüğe tutunmaya devam ettiler.
Ama gelin Vladislav'a ve ona kürkünün renginden dolayı verilen isim olan Persik'e, “şeftali”ye geri dönelim. Ayrıldıktan sonra cepheye dönmemenin tek yolunun Romanya'ya kaçmak olduğunu söylediklerinde rotaları inceledi ve sınır bölgesinin haritalarını indirebileceğiniz bir Ukrayna kanalına abone oldu. Kesin olan tek şey, küçük Persik'i de yanına almak: Kurtarma ekiplerine “O benim kızım gibi” dedi. Birlikte olduğu kızın yeni doğmuş yavrusuydu: Onu bırakıp güvenli Polonya'ya gitmeye karar verdiğinde küçük Persik'i ona emanet etmişti ve o da bu yolculuk karşısında onu terk etmek istemiyordu. bunun son derece zor olduğunu biliyordu.
Ukrayna'daki savaşın turistleri arasında İtalyanlar bile: katliamların olduğu yerlerde selfie çekmek için acele ediyorlar
Muhabirimiz Paolo Brera tarafından
08 Aralık 2024
İlk girişim Ekim ayında yapıldı ancak sınırda çok fazla güvenlik görevlisi vardı. Kasım ayında bölgeye döndü ve firar eden iki arkadaşıyla birlikte dağlara tırmanmaya başladı. 28 Kasım'da saklandığı Bucha'dan ayrıldı: Dört günlük bir yolculuk planlamıştı ama kurtarılması 11 yılını aldı. Sınırın yakınına gelen üç adam ve kedi yavrusu geceyi bir barınakta uyuyakaldılar. Ertesi sabah yolculuğa devam etmek istediler, ancak bir anlık dikkatsizlik Vladislav'a pahalıya mal oldu: deniz seviyesinden 1.800 metre yüksekte, erişilemeyen bir alanda 400 metre derinliğindeki bir vadiye düştü; bu, düşüşünü hafifleten ancak bir tuzak haline gelen derin karla kaplıydı.
Şans eseri, diğer ikisi devam etti ve mümkün olan en kısa sürede yardım istedi: Kurtarma ekiplerinin onları helikopterle kurtararak kurtarması 23 saat sürdü, ardından ekipler çok zor koşullarda yaya olarak uçuruma indi. Vladislav'a ulaş. “O kadar çok kar vardı ki, her adımda ayaklarınız batıyordu. Çok zor bir görevdi dedi Dan Bengatakım menajeri, Rumen gazetecilere ve o kedi kesinlikle onun hayatını kurtardı.”
“Donmuştu – diyor Vladislav – kaydım ve düştüm. Ayağa kalkmam imkansızdı, orada sıkışıp kaldım ve ısınması için kediyi göğsümde tuttum. Eğer onu evde bıraksaydım, bugün ikimiz de ölmüş olacaktık.” Sekiz gün boyunca, beklediğinden daha karmaşık bir geçişle dağlarda kaldılar ve son dört gün boyunca her ikisinin de yiyecek stokları tükendi. Aç ve neredeyse ölmek üzere olan Vladislav, Valea Višeului'deki bir hastanede hipotermi tedavisi gördü, Persik ise veteriner bakımı aldı: artık ikisi de güvende: “Yavru kediyi solucanlardan arındırdım” diyor Mihai MuleaVladislav hastanedeyken onunla ilgilenen veteriner – ve ona mikroçip taktım, ona bir pasaport verdim ve artık Vladislav'a yeni hayatında eşlik edebilecek. Birbirlerine yardım ettiler, eğer birlikte olmasaydılar bu onun son gecesi olacaktı.” Hikayeleri kurtarıcıları bile etkiledi: sadece onları kurtarmakla kalmadılar, aynı zamanda yeniden başlamalarına yardımcı olmak için bir miktar para da topladılar.
Yaralandıktan sonra izinden yararlanarak kaçmaya çalıştı Romanya ama Maramures dağlarındaki buzlu bir geçide düştü. Rumen kurtarma ekipleri, diğer iki kaçış arkadaşını kurtardıktan sonra nihayet onu bulduğunda hipotermi içindeydi: Bölgedeki sıcaklık sıfırın altında 10 dereceydi ve saatlerce orada mahsur kalmıştı. Günlerdir hiçbir şey yememişti, kurtarıcılar bunun bir mucize olduğunu düşünmüştü. Elbisesini çözdüklerinde bunun nasıl bir mucize olduğunu anladılar: İçeride sıcaklığıyla hayatta kalmasını sağlayan kedi yavrusunu buldular.
Vladislav Duda o, Ukrayna'da propagandacı olmayıp sıkıyönetim sırasında bile soru sormaya devam eden, uygunsuz bir gazetecidir. Yolsuzluğun derinlerine inmek, buna katılanları bulmak. Bunun yaygın bir kötülük olduğu bir ülkede o kadar çok ve o kadar güçlü var ki, sonunda birileri ondan en basit yolla kurtuldu: ön sıralara tek yön biletle. Savaşa girmek gibi bir niyeti olmayan Vladislav, siperler ile top atışları arasında bir yıl kadar orada kaldı. Daha sonra onu yaraladılar ve sonunda iyileşme sürecini Kharkiv'deki evinde kazandı.
Zelensky, Ukrayna'daki kayıpların perdesini araladı: “43 bin”. Ama Trump için bunlar on kat daha fazla
Muhabirimiz Paolo Brera tarafından
09 Aralık 2024
İşte o zaman kaçmaya karar verdi. Savaşın tantanasından etkilenmeyen diğer binlerce Ukraynalı gibi firar edip yurt dışına kaçmak. Ancak bu, birçok kişinin kaçmaya çalıştıkları sonsözü bulduğu umutsuz bir girişimdir: Soğuktan veya açlıktan ölürler, boğulurlar veya Karpatlar'ın harika ve aşırı doğasına düşerler. Romanya'nın Vladislav'ın kaçtığı bölgesi Maramures Maden Kurtarma Servisi, 2022'den bu yana kaçan 160 Ukraynalıyı kurtardığını söylüyor; ama 16 kişinin ölü olduğunu buldu ve kim bilir kaç kişi daha ortadan kayboldu.
Ukrayna Devlet Sınır Servisi, yasadışı sınır geçiş girişimleri nedeniyle yaklaşık elli ölüm vakası kaydedildiğini açıkladı: son üçü, buz gibi sulardan kıl payı kurtuldu. Tiszasu “sadece diz boyu” olduğu için geçmeye cesaret etmişlerdi. Hızlı akıntı onları uzaklaştırdı; gardiyanlar onları tekrar yakalayana kadar bir kütüğe tutunmaya devam ettiler.
Ama gelin Vladislav'a ve ona kürkünün renginden dolayı verilen isim olan Persik'e, “şeftali”ye geri dönelim. Ayrıldıktan sonra cepheye dönmemenin tek yolunun Romanya'ya kaçmak olduğunu söylediklerinde rotaları inceledi ve sınır bölgesinin haritalarını indirebileceğiniz bir Ukrayna kanalına abone oldu. Kesin olan tek şey, küçük Persik'i de yanına almak: Kurtarma ekiplerine “O benim kızım gibi” dedi. Birlikte olduğu kızın yeni doğmuş yavrusuydu: Onu bırakıp güvenli Polonya'ya gitmeye karar verdiğinde küçük Persik'i ona emanet etmişti ve o da bu yolculuk karşısında onu terk etmek istemiyordu. bunun son derece zor olduğunu biliyordu.
Ukrayna'daki savaşın turistleri arasında İtalyanlar bile: katliamların olduğu yerlerde selfie çekmek için acele ediyorlar
Muhabirimiz Paolo Brera tarafından
08 Aralık 2024
İlk girişim Ekim ayında yapıldı ancak sınırda çok fazla güvenlik görevlisi vardı. Kasım ayında bölgeye döndü ve firar eden iki arkadaşıyla birlikte dağlara tırmanmaya başladı. 28 Kasım'da saklandığı Bucha'dan ayrıldı: Dört günlük bir yolculuk planlamıştı ama kurtarılması 11 yılını aldı. Sınırın yakınına gelen üç adam ve kedi yavrusu geceyi bir barınakta uyuyakaldılar. Ertesi sabah yolculuğa devam etmek istediler, ancak bir anlık dikkatsizlik Vladislav'a pahalıya mal oldu: deniz seviyesinden 1.800 metre yüksekte, erişilemeyen bir alanda 400 metre derinliğindeki bir vadiye düştü; bu, düşüşünü hafifleten ancak bir tuzak haline gelen derin karla kaplıydı.
Şans eseri, diğer ikisi devam etti ve mümkün olan en kısa sürede yardım istedi: Kurtarma ekiplerinin onları helikopterle kurtararak kurtarması 23 saat sürdü, ardından ekipler çok zor koşullarda yaya olarak uçuruma indi. Vladislav'a ulaş. “O kadar çok kar vardı ki, her adımda ayaklarınız batıyordu. Çok zor bir görevdi dedi Dan Bengatakım menajeri, Rumen gazetecilere ve o kedi kesinlikle onun hayatını kurtardı.”
“Donmuştu – diyor Vladislav – kaydım ve düştüm. Ayağa kalkmam imkansızdı, orada sıkışıp kaldım ve ısınması için kediyi göğsümde tuttum. Eğer onu evde bıraksaydım, bugün ikimiz de ölmüş olacaktık.” Sekiz gün boyunca, beklediğinden daha karmaşık bir geçişle dağlarda kaldılar ve son dört gün boyunca her ikisinin de yiyecek stokları tükendi. Aç ve neredeyse ölmek üzere olan Vladislav, Valea Višeului'deki bir hastanede hipotermi tedavisi gördü, Persik ise veteriner bakımı aldı: artık ikisi de güvende: “Yavru kediyi solucanlardan arındırdım” diyor Mihai MuleaVladislav hastanedeyken onunla ilgilenen veteriner – ve ona mikroçip taktım, ona bir pasaport verdim ve artık Vladislav'a yeni hayatında eşlik edebilecek. Birbirlerine yardım ettiler, eğer birlikte olmasaydılar bu onun son gecesi olacaktı.” Hikayeleri kurtarıcıları bile etkiledi: sadece onları kurtarmakla kalmadılar, aynı zamanda yeniden başlamalarına yardımcı olmak için bir miktar para da topladılar.