Samuag
New member
Hayvanları Müdafaa Kanunu ile Türk Ceza Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifi’nin TBMM Genel Şurası’nda kabul edilmesiyle hayvan haklarına ait biroldukca düzenleme yapıldı. Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri Başkanlığı’nda koruma edilen dokümanlarda ise Osmanlı periyodundaki hayvan haklarına yönelik uygulamalar dikkati çekti.
Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri Lideri Prof. Dr. Uğur Ünal, yaptığı açıklamada, Osmanlı Devleti’nde yük, binek ve ticari emeller için yetiştirilen hayvanların yanında evcil hayvanların da gündelik ömrün değerli bir modülü olduğunu söylemiş oldu.
İSLAM GELENEKLERİNDE YASAK
Ünal slamiyet’in buyruk ve yasakları ile örf, adet ve geleneklerin hayvanlara zulmetmeyi yasakladığını vurguladı. Uğur Ünal”Yaratılanı yaratandan ötürü sevme anlayışı her daim Osmanlı toplumunun hakim paradigması olmuştur. Osmanlı Devleti, kendi ülkesinde birlikte yaşadığı başka canlıların bir hukuku olduğunu kabul etmiş ve buna da sonuna kadar riayet etmeyi bilmiştir” diye konuştu.
Ünal; sivil, resmi binaların dış cephelerine yapılan aşiyan yani oyma kuş yuvalarından, erken periyotlarda çıkarılan, kanun, nizam ve ayrıntılı düzenlemelerle Osmanlı memleketinde insanların dünyayı paylaştığı hayvanlarla dost kalmayı bildiğini anlattı.
“OSMANLI TECRÜBESİ ÇOK KIYMETLİ”
Ünal, “Devlet Arşivleri Başkanlığı Evrak Tarama Sisteminde hayvan sözü ile yapılan taramada binlerce evraka ulaşılabilmektedir ki bu evraklar bizlere, hayvanların da Osmanlı gündelik ömrünün kıymetli bir modülü olduğunu göstermektedir. Günümüzde gündelik ömrü ilgilendiren bir fazlaca sorunda olduğu üzere hayvan hakları konusunda da Osmanlı tecrübesinin bizlere öğrettikleri epeyce kıymetlidir” dedi.
YÜK HAYVANLARINA ÖZEL İLGİ
Evraklar içinde Sultan III. Murat devrinde 1587’de İstanbul muhtesibi Mehmed Çavuş’un padişaha yazdığı, kimi hamalların yük hayvanlarına kapasitelerinin üzerinde yük taşıttırdıklarına dair şikayet mektubu da yer aldı.
Mehmed Çavuş’un, kelam konusu hayvanların çok yük sebebiyle yere yıkıldıkları ve epey yorulduklarına yer verdiği mektubu üzerine Padişah III. Murat’ın, hamallar kethüdasına hamalların, “hayvanların beslenmesine dikkat edilmesi, sakat ve zayıf hayvanlara tahammülünden çok yük taşıttırılmaması” konusunda uyarılmasını emrettiği görülüyor.
İSTANBUL KADISININ VERDİĞİ DİKKAT ÇEKEN KARAR
1812’ye ilişkin bir mahkeme sonucunda ise İstanbul Kadısı verdiği kararda şunlara dikkati çekiyor: “Hamal taifesi ellerinde bulunan merkeplere tahammüllerinden çok yük yüklediklerinden bu durumun hayvanlara eziyete yol açtığından bu biçimdesi hallere mahal verilmemesi hamallar kethüdasından bu mevzuda hamalları kati suretle uyarılması ve sürecin takip edilmesi istenmiştir.”
YÜK HAYVANLARINA HAFTALIK TATİL
Ayrıyeten 1 Eylül 1856 tarihindeki Sultan Abdülmecid periyoduna ilişkin bir öbür evrakta ise cuma günleri atların nakliyecilikte kullanılmaması isteniyor.
Buna göre, at ile nakliyecilik yapanların cuma günü tatil yapmaları epeyce evvelce beri uygulanan bir kural olduğu için o gün atlara yük taşıttırılmaması ve üzerine binilmemesi buyruğu de veriliyor.
İnsanların bu sonucu çiğnemesinin önüne geçilmesi için de o güne has çivili semer kullanılması ve hamal kethüdasından bu sonucun odunsuz uygulanması buyruğu de dokümanlarda belirtiliyor.
YÜK HAYVANLARI İÇİN TALİMATNAME
Osmanlı’da hayvanlara merhametsizlik edilmesinin önüne geçmek ve hayvan haklarının korunması ismine yayımlanan talimatname de bulunuyor. 1909 yılına ilişkin hamallara mahsus talimatname’de, yük hayvanlarına eziyet edilmemesi için, “Bir beygir yükü 120 kiloyu, merkep yükü 80 kiloyu ve tek beygirli otomobil 250 kiloyu, çift beygirli otomobil 400 kiloyu, öküz arabası 500 kiloyu ve manda arabasının ise 600 kiloyu muhakkak geçmeyecek” formunda talimatlar yer alıyor.
PARA CEZASI UYGULANIYOR
Ayrıyeten fazla yükleten olursa, ceza kanununa karşıt davranmaktan para cezası uygulanacağı da belirtiliyor. Yük taşıyamayacak durumda olan hayvanların da bu işten men edilmesinin memurlara bakılırsav olarak verilmesi de dokümanlarda tabir ediliyor.
Öte yandan talimatnamede yük nakliyatında yokuş ya da düz bir yerde çalışan hayvanlara da farklı standartlar belirlendiği bilgisi bulunuyor.
GÜVERCİN BESLENMESİ İÇİN ÖZEL İŞÇİ
Osmanlı’da yalnızca yük hayvanları değil, sokak hayvanları ve güvercinlerin de bakımına özel ilgi gösteriliyordu. Bu kapsamda Harem-i Şerif dahilinde güvercinlere yem atma hizmeti için çalışan nazaranvlendirilmesi yapılması da dokümanlarda dikkati çekti.
11 Mart 1897 sayılı dokümanda Harem-i Şerif dahilinde güvercinlere yem atma hizmetinde bulunan Abdullatif Efendi’nin vefatından dolayı bu nazaranve Seyyid Abdullah Efendi’nin atandığı bilgisi yer aldı.
SOKAK HAYVANLARINI EZENLERE CEZA
Evraklarda, Osmanlı’nın Balkan topraklarındaki değerli bir kenti olan Üsküp’te toplumun ve mahallî idarenin sokak hayvanlarına gösterdiği merhamet de dikkati çekti.
Üsküp Belediye Tahsildarı İsmail Hakkı’nın 1905’te Üsküp Belediye Başkanlığına gönderdiği bir yazıda, Tahtakale çarşısında gezmekte olan iki köpek yavrusunu otomobille dikkatsizlik kararı ezerek vefatlarına niye olan bir kişinin, esnafın şikayeti üzerine yakalanarak, belediyeye getirildiği, bu sıra dışı durum karşısında belediye lider vekili, mühendis ve katipten oluşan üç kişilik kurulun, köpek yavrularını ezen şahsa idari para cezası uyguladığı bilgisi yer aldı.
YABAN HAYATI DA MUHAFAZA ALTINDA
Osmanlı devrinde yaban hayatının korunmasına ait alınan önlemler de dikkat çekti. Avcılığa dair çıkarılan Zabıta-i Saydiyye Nizamnamesi ile denizde ve karada yaban hayatta doğabilecek olası keyfiliğin ve tahribatın önüne geçildi.
Bu kapsamda arşivlerde saklanan Nizamnamenin 44. hususunda, “Sülün ve keklik yumurtalarını ve kuluçkalarını alan, bulan ve bozanlardan 5 Mecidiye ceza alınacağı” tabiriyle kuş yuvasını bozmanın kabahat kapsamına alındığı görülüyor.
Öte yandan, 15 Şubat 1574’te Kaz dağlarında tüfekle yapılan avcılığın, av hayvanlarının yok bulunmasına sebep olması niçiniyle Sultan II. Selim’in tüfekle zevk için avcılık yapanlara ait, “şahsi zevk emeliyle tüfek kullanarak av yapanların tüfekleri ellerinden alınsın ve İstanbul’a gönderilsin. Bu iş esnasında kimseye zulüm yapılmasın” buyruğu de dikkat çekti.
Kazara Aşk 4. yeni kısım fragmanı
Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri Lideri Prof. Dr. Uğur Ünal, yaptığı açıklamada, Osmanlı Devleti’nde yük, binek ve ticari emeller için yetiştirilen hayvanların yanında evcil hayvanların da gündelik ömrün değerli bir modülü olduğunu söylemiş oldu.
İSLAM GELENEKLERİNDE YASAK
Ünal slamiyet’in buyruk ve yasakları ile örf, adet ve geleneklerin hayvanlara zulmetmeyi yasakladığını vurguladı. Uğur Ünal”Yaratılanı yaratandan ötürü sevme anlayışı her daim Osmanlı toplumunun hakim paradigması olmuştur. Osmanlı Devleti, kendi ülkesinde birlikte yaşadığı başka canlıların bir hukuku olduğunu kabul etmiş ve buna da sonuna kadar riayet etmeyi bilmiştir” diye konuştu.
Ünal; sivil, resmi binaların dış cephelerine yapılan aşiyan yani oyma kuş yuvalarından, erken periyotlarda çıkarılan, kanun, nizam ve ayrıntılı düzenlemelerle Osmanlı memleketinde insanların dünyayı paylaştığı hayvanlarla dost kalmayı bildiğini anlattı.
“OSMANLI TECRÜBESİ ÇOK KIYMETLİ”
Ünal, “Devlet Arşivleri Başkanlığı Evrak Tarama Sisteminde hayvan sözü ile yapılan taramada binlerce evraka ulaşılabilmektedir ki bu evraklar bizlere, hayvanların da Osmanlı gündelik ömrünün kıymetli bir modülü olduğunu göstermektedir. Günümüzde gündelik ömrü ilgilendiren bir fazlaca sorunda olduğu üzere hayvan hakları konusunda da Osmanlı tecrübesinin bizlere öğrettikleri epeyce kıymetlidir” dedi.
YÜK HAYVANLARINA ÖZEL İLGİ
Evraklar içinde Sultan III. Murat devrinde 1587’de İstanbul muhtesibi Mehmed Çavuş’un padişaha yazdığı, kimi hamalların yük hayvanlarına kapasitelerinin üzerinde yük taşıttırdıklarına dair şikayet mektubu da yer aldı.
Mehmed Çavuş’un, kelam konusu hayvanların çok yük sebebiyle yere yıkıldıkları ve epey yorulduklarına yer verdiği mektubu üzerine Padişah III. Murat’ın, hamallar kethüdasına hamalların, “hayvanların beslenmesine dikkat edilmesi, sakat ve zayıf hayvanlara tahammülünden çok yük taşıttırılmaması” konusunda uyarılmasını emrettiği görülüyor.
İSTANBUL KADISININ VERDİĞİ DİKKAT ÇEKEN KARAR
1812’ye ilişkin bir mahkeme sonucunda ise İstanbul Kadısı verdiği kararda şunlara dikkati çekiyor: “Hamal taifesi ellerinde bulunan merkeplere tahammüllerinden çok yük yüklediklerinden bu durumun hayvanlara eziyete yol açtığından bu biçimdesi hallere mahal verilmemesi hamallar kethüdasından bu mevzuda hamalları kati suretle uyarılması ve sürecin takip edilmesi istenmiştir.”
YÜK HAYVANLARINA HAFTALIK TATİL
Ayrıyeten 1 Eylül 1856 tarihindeki Sultan Abdülmecid periyoduna ilişkin bir öbür evrakta ise cuma günleri atların nakliyecilikte kullanılmaması isteniyor.
Buna göre, at ile nakliyecilik yapanların cuma günü tatil yapmaları epeyce evvelce beri uygulanan bir kural olduğu için o gün atlara yük taşıttırılmaması ve üzerine binilmemesi buyruğu de veriliyor.
İnsanların bu sonucu çiğnemesinin önüne geçilmesi için de o güne has çivili semer kullanılması ve hamal kethüdasından bu sonucun odunsuz uygulanması buyruğu de dokümanlarda belirtiliyor.
YÜK HAYVANLARI İÇİN TALİMATNAME
Osmanlı’da hayvanlara merhametsizlik edilmesinin önüne geçmek ve hayvan haklarının korunması ismine yayımlanan talimatname de bulunuyor. 1909 yılına ilişkin hamallara mahsus talimatname’de, yük hayvanlarına eziyet edilmemesi için, “Bir beygir yükü 120 kiloyu, merkep yükü 80 kiloyu ve tek beygirli otomobil 250 kiloyu, çift beygirli otomobil 400 kiloyu, öküz arabası 500 kiloyu ve manda arabasının ise 600 kiloyu muhakkak geçmeyecek” formunda talimatlar yer alıyor.
PARA CEZASI UYGULANIYOR
Ayrıyeten fazla yükleten olursa, ceza kanununa karşıt davranmaktan para cezası uygulanacağı da belirtiliyor. Yük taşıyamayacak durumda olan hayvanların da bu işten men edilmesinin memurlara bakılırsav olarak verilmesi de dokümanlarda tabir ediliyor.
Öte yandan talimatnamede yük nakliyatında yokuş ya da düz bir yerde çalışan hayvanlara da farklı standartlar belirlendiği bilgisi bulunuyor.
GÜVERCİN BESLENMESİ İÇİN ÖZEL İŞÇİ
Osmanlı’da yalnızca yük hayvanları değil, sokak hayvanları ve güvercinlerin de bakımına özel ilgi gösteriliyordu. Bu kapsamda Harem-i Şerif dahilinde güvercinlere yem atma hizmeti için çalışan nazaranvlendirilmesi yapılması da dokümanlarda dikkati çekti.
11 Mart 1897 sayılı dokümanda Harem-i Şerif dahilinde güvercinlere yem atma hizmetinde bulunan Abdullatif Efendi’nin vefatından dolayı bu nazaranve Seyyid Abdullah Efendi’nin atandığı bilgisi yer aldı.
SOKAK HAYVANLARINI EZENLERE CEZA
Evraklarda, Osmanlı’nın Balkan topraklarındaki değerli bir kenti olan Üsküp’te toplumun ve mahallî idarenin sokak hayvanlarına gösterdiği merhamet de dikkati çekti.
Üsküp Belediye Tahsildarı İsmail Hakkı’nın 1905’te Üsküp Belediye Başkanlığına gönderdiği bir yazıda, Tahtakale çarşısında gezmekte olan iki köpek yavrusunu otomobille dikkatsizlik kararı ezerek vefatlarına niye olan bir kişinin, esnafın şikayeti üzerine yakalanarak, belediyeye getirildiği, bu sıra dışı durum karşısında belediye lider vekili, mühendis ve katipten oluşan üç kişilik kurulun, köpek yavrularını ezen şahsa idari para cezası uyguladığı bilgisi yer aldı.
YABAN HAYATI DA MUHAFAZA ALTINDA
Osmanlı devrinde yaban hayatının korunmasına ait alınan önlemler de dikkat çekti. Avcılığa dair çıkarılan Zabıta-i Saydiyye Nizamnamesi ile denizde ve karada yaban hayatta doğabilecek olası keyfiliğin ve tahribatın önüne geçildi.
Bu kapsamda arşivlerde saklanan Nizamnamenin 44. hususunda, “Sülün ve keklik yumurtalarını ve kuluçkalarını alan, bulan ve bozanlardan 5 Mecidiye ceza alınacağı” tabiriyle kuş yuvasını bozmanın kabahat kapsamına alındığı görülüyor.
Öte yandan, 15 Şubat 1574’te Kaz dağlarında tüfekle yapılan avcılığın, av hayvanlarının yok bulunmasına sebep olması niçiniyle Sultan II. Selim’in tüfekle zevk için avcılık yapanlara ait, “şahsi zevk emeliyle tüfek kullanarak av yapanların tüfekleri ellerinden alınsın ve İstanbul’a gönderilsin. Bu iş esnasında kimseye zulüm yapılmasın” buyruğu de dikkat çekti.
Kazara Aşk 4. yeni kısım fragmanı