Samuag
New member
Büyük İran şairi Hafız'a adanan köprüden kendini atmadan önce Kianoosh Sanjari, “Ölüm için değil, yaşam aşkı için öldüğümüzü unutmayın” diye yazmıştı: son, aşırı, politik bir jest, atılan bir bedenin direnişi dünyaya muhalif olma hakkını haykırdığı boşluğa. Ya da en azından, çoğu İran hapishanelerinde zaman geçiren 42 yaşındaki Sanjari, kendisini sivil özgürlükleri ve hakları savunmak için aktivizme adamaya karar vermiş bir gazeteci olarak bunu böyle anladı. İntihar ettiğini Salı akşamı canlı yayında duyurdu ve dört siyasi mahkumun serbest bırakılmasını talep etti, aksi takdirde ölüm gelecekti. Onun.
Eğer “Fatemeh Sepehri, Nesrin Şakarami (öldürülen ve Kadın, Hayat, Özgürlük hareketinin sembolik yüzü haline gelen 16 yaşındaki protestocu Nika'nın annesi), Toomaj Salehi ve Arsham Rezaei hapishaneden serbest bırakılmazsa” Yarın yediye kadar serbest bırakılma haberleri yargı haber sitelerinde yayınlanmayacaksa, Hamaney ve yandaşlarının diktatörlüğünü protesto etmek için hayatıma son vereceğim” diye yazdı. Her İran vatandaşının hakkıdır. Bu tweetten sonra hayatım sona erecek ama unutmayalım ki biz ölüm için değil, hayat uğruna ölüyoruz, umarım bir gün İranlılar uyanır ve köleliği yenerler.”
Radyo Farda'ya verdiği bir röportajda bu deneyiminden bahsetti ve zorla bir psikiyatri hastanesine kaldırıldığını, burada “dokuz kez elektrik şokuyla ve doğası hakkında bilmediği maddelerin enjeksiyonuyla zorla tedaviye” maruz kaldığını açıkladı. Diğer durumlarda siyasi mahkumların psikiyatri hastanelerine kapatılması uygulamasından bahsetmiş ve diğer mahkumların başına gelen karanlık kaderi kınamıştı. İntihar haberi, İran aktivizmi dünyasını, onun görüşleriyle aynı fikirde olanları ve Sanjari'nin daha reformist görüşlere sahip olması nedeniyle onunla tartışıp tartışanları sarstı; örneğin kendisi de birkaç kez hapsedilen gazeteci Hossein Yezdi: “Boğulduğumu hissediyorum, bunu yapacağını düşünmemiştim ama keşke beni de yanında götürsen. Keşke tartışmasaydık” diye yazdı X’e.
Eğer “Fatemeh Sepehri, Nesrin Şakarami (öldürülen ve Kadın, Hayat, Özgürlük hareketinin sembolik yüzü haline gelen 16 yaşındaki protestocu Nika'nın annesi), Toomaj Salehi ve Arsham Rezaei hapishaneden serbest bırakılmazsa” Yarın yediye kadar serbest bırakılma haberleri yargı haber sitelerinde yayınlanmayacaksa, Hamaney ve yandaşlarının diktatörlüğünü protesto etmek için hayatıma son vereceğim” diye yazdı. Her İran vatandaşının hakkıdır. Bu tweetten sonra hayatım sona erecek ama unutmayalım ki biz ölüm için değil, hayat uğruna ölüyoruz, umarım bir gün İranlılar uyanır ve köleliği yenerler.”
Sosyal medyada paylaşılan iki videoda Hafız köprüsünün altında yerde yatan bir adamın cesedi, iki kişinin de onu hayata döndürmeye çalıştığı görülüyor. Sanjari'nin ölümü Radyo Farda'daki bir akraba tarafından doğrulandı. Aktivist Tahran'da doğdu, özgürlüğü müzakere edilemeyen çocuklardan biri: Hemen öğrenci hareketlerine katılmış, birkaç kez tutuklanmış ve sonunda İran'dan uzaklaşıp Norveç'e ve ardından Amerika'ya ara vermeye karar vermişti. Washington'da bir süre ABD tarafından finanse edilen muhalif kanal Voice of America'da çalıştı ancak 2015'te yaşlı annesinin yanında olmak için Tahran'a döndü. Tekrar tutuklandı. Üç yıl parmaklıklar ardında kalan ve ardından serbest bırakılan birçok İranlı aktivistin hikayesi.
Radyo Farda'ya verdiği bir röportajda bu deneyiminden bahsetti ve zorla bir psikiyatri hastanesine kaldırıldığını, burada “dokuz kez elektrik şokuyla ve doğası hakkında bilmediği maddelerin enjeksiyonuyla zorla tedaviye” maruz kaldığını açıkladı. Diğer durumlarda siyasi mahkumların psikiyatri hastanelerine kapatılması uygulamasından bahsetmiş ve diğer mahkumların başına gelen karanlık kaderi kınamıştı. İntihar haberi, İran aktivizmi dünyasını, onun görüşleriyle aynı fikirde olanları ve Sanjari'nin daha reformist görüşlere sahip olması nedeniyle onunla tartışıp tartışanları sarstı; örneğin kendisi de birkaç kez hapsedilen gazeteci Hossein Yezdi: “Boğulduğumu hissediyorum, bunu yapacağını düşünmemiştim ama keşke beni de yanında götürsen. Keşke tartışmasaydık” diye yazdı X’e.