Professional
New member
Uzun müddettir her hafta bir mesleği deneyimlediğimiz İşin Peşinde köşesi için bu haftaki durağımız bir mobilya atölyesi oldu. Mobilya, aslında insanların varlığından epey yokluğunu ya da eksikliğini sorguladığı beraberinde hayat kalitesi için fazlaca değerli role sahip bir kavram. Bölüm temsilcilerine bakılırsa son periyotta artan girdi maliyetleri, ithal edilen gereçlerin fiyatlarındaki yükseliş ve kur niçiniyle yeni mobilya almak isteyen vatandaşlar biraz çekimser kalabiliyor. Lakin bu, onlara bakılırsa yalnızca bir talebin ertelenmesi demek. Zira mobilya insan hayatı için artık epey daha öncelikli. Üstelik yenilenme sıklığı da gitgide daralıyor.
KALASLA BAŞLIYOR
Ustalardan günlük iş rutinini dinledikten daha sonra onlarla birlikte gürgen kalaslarının olduğu bir depoya geldik. Buradan bugün yapılacak koltuk ve sandalyelere uygun bir kalas seçtik. Ustam kalası gösterip tekerlekli araca koymamı istedi. Lakin kalas hayli ağırdı. Onun da el atmasıyla kalası indirip birinci kesim tezgâhının olduğu alana getirdik. Ustam bana yaklaşık bir metre uzunluğunda bir kesim istediğini ve nasıl yapacağımı gösterdi. Lakin kuvvetli testereler bu işte insanı biraz korkutuyor.
UYGARLIĞIN İSPATI
Buradaki öncelik de tarihte daima öbür manalara karşılık gelmiş. Bulunan birinci mobilya örnekleri M.Ö. 4000 senelerına kadar yani antik periyoda dayansa da günümüze ulaşmayı başarmış mobilyalar da var. Bunlar uygun hava koşullarında saklanmış ve M.Ö. 2700 yılına kadar dayanan eski Mısır uygarlığına ilişkin kalıntılar. Bu ortada dünyanın birinci taş ve topraktan mobilyaları Çatalhöyük’de, 1958 yılında İngiliz Arkeolog James Mellaart tarafınca Konya Ovası yüzey araştırması sırasında bulunmuş. Bu mobilyalar bilinen en eski yerleşim yerlerinden birine ilişkin delillerin Anadolu’da olduğunun göstergesi.
HAYATIN İÇİNDE
Bir vakit içinder taş ve topraktan daha sonra eşya üretiminde en kıymetli gereç olan ahşap vakit içerisinde insan hayatını da pek kolaylaştırmış. Tıpkı yüzlerce yıl evvel olduğu üzere en kıymetli ve heybetli mobilyalar günümüzde de saraylarda yer alsa da artık sanayinin hızlanması ve ergonominin (işbilim) gelişmesi mobilyayı her alanda, tahminen de gereğinden çok yerde kullanmamıza niye oluyor. Pekala rengi, kumaşı ya da tasarımı ile bizde farklı hisler hissettiren bir mobilya nasıl hazırlanıyor. Bunu yakından görmek için insanların olduğu her alana uygun mobilya üretimi gerçekleştiren Hotelya’nın Pendik’te bulunan fabrikasında çalıştım. Bir ağacın koltuğa dönüşmesindeki evreleri gördüm.
TESTERE DURMUYOR
Biraz yamuk olsa da istenen parçayı kestik. daha sonrasında daha ince ve ayrıntılı kısmın yapılacağı diğer bir tezgâha geçtik. Burada ustamla birlikte Ar-Ge kısmından gelen dizayna göre modülleri kesmemiz gerekiyordu. Tezgâhta daima dönen bir testere var. Siz de kalası çizgilere uygun ittirerek bölümü gerçekleştiriyorsunuz. Lakin bu süreç çok sıkıntı. Ben bir çizgiyi iki dakikada keserken ustam 3-4 çizgiyi 1 dakikada kesiyor. El alışkanlığı da olunca benim üzere yanılgılı bir kesim ortaya çıkmıyor.
EMEĞİ AĞIR
Depodan aldığımız koca kalas evvel bir metrelik, artık de ince ve şekillenmiş modüllere dönüştü. Akabinde yan taraftaki tezgâha geçip kavisli biçimde kestiğimiz modüllere birer birer düzeltme yaptık. Bu süreçleri sıralı yapmak çok yorucu. Emeğin ağır, vücut gücünün çok fazla olduğu bir iş. Bu atölyelerde çalışanların elleri de çok ziyan görüyor.
ÇİVİ MAKİNESİ
Sıradaki durak montaj tezgâhı oldu. Çizilen tasarım hayat bulmaya başlıyor. Bu kademede yanlışa yer yok. Uygun kesimleri eşleştirip çivi makinesi ile birleştiriyorum. İskelet ortaya çıktıktan daha sonra süngerin ve kumaşların yerleştirildiği alana geçiyorum. Mobilyada kullanılan sünger kalitesi hayli kritik. Süngerin kalitesi ile kullanım ömrü gerçek orantılı. Dikkat etmek gerekiyor. Süngeri iskelete yapıştırıp kaplayıcı malzemeyi koyduktan daha sonra artık oturulabilir hale geldi.
‘GENÇ BULMAK ÇOK ZOR’
MOBİLYA üreticilerinin en büyük sıkıntılarından biri de nitelikli eleman bulmak. Ar-Ge ve benzeri kısımlar için fazlaca sayıda müracaat alınıyor lakin tezgâhın başına geçmek için kimse o kadar istekli değil. Öteki atölyelerden ustalarla da konuştuğumda aldığım yanıt tıpkı. Onlara nazaran usta yetiştirme süreçleri eskisi kadar kolay olmuyor. Meslek liselerinin ilgili kısımlarından mezunlar da pek kendi işlerini yapmaya istekli değil. Bunun en büyük sebebi birtakım patronların düşük maaş siyaseti olarak gösteriliyor. İşe yeni başlayan gençler çabucak işi bırakıyor. Sabredip işi öğrenenler ise meslekte düzgün noktalara geliyor. Lakin bunların bir kısmı, belirli mühlet daha sonra gorece âlâ maaş alabiliyor. Ustaların gitgide azalması ise üretimin sürdürülebilirliğini riske atıyor.
ONLARI ANLAMAK ŞART!
Bu ve yakından deneyimleme fırsatı bulduğumuz başka işlerde de şikâyetler tıpkı. Bölüm temsilcileri kendilerince haklı sebepler üretiyor. Lakin mikrofonu çalışanlara uzattığınızda yanıt farklılaşıyor. Şikâyet edenle şikâyet edilen içinde bir kuşak farkı var. Beklentiler de farklılaşıyor. Burada mavi yakalı olma, çalışma ortamı, toplumsal haklar ve mesai teriminin da bir daha ele alınması gerek. Dünyanın bu kadar süratli değiştiği bir ortamda lise mezunu bir genci günde 8 saat tezgahın başında tutmak olağan olarak mümkün olmayacaktır. Onları da biraz onların gözünden anlamaya çalışmak ve gereğini yapmak kaçınılmaz. Tahminen bu türlü yüksek genç işsizliği için de yeni tahliller üretilebilir.
HAMMADDE SORUNU
KESİMDE vakit zaman yaşanan ekonomik dalgalanmaların ve girdi kalemlerindeki maliyet artışlarının büyük problemler oluşturduğunu söyleyen Hotelya’nın kurucu ortağı Erdoğan Döner, “Sünger ve mdf üzere ithal gereçlerin fiyatlarında ve tedariğinde sorun yaşandığı vakit piyasa büyük bir meşakkatin içine düşüyor. Bu bizi fazlaca zorluyor. Haliyle fiyatlara da yansıyor” sözlerini kullandı.
NE KADAR KAZANIYORLAR?
MOBİLYA atölyesinde çalışanlar 3 bin lira üzere bir fiyatla işe başlıyor ve bu deneyim arttıkça 6-7 bin liraya kadar çıkıyor.
KALASLA BAŞLIYOR
Ustalardan günlük iş rutinini dinledikten daha sonra onlarla birlikte gürgen kalaslarının olduğu bir depoya geldik. Buradan bugün yapılacak koltuk ve sandalyelere uygun bir kalas seçtik. Ustam kalası gösterip tekerlekli araca koymamı istedi. Lakin kalas hayli ağırdı. Onun da el atmasıyla kalası indirip birinci kesim tezgâhının olduğu alana getirdik. Ustam bana yaklaşık bir metre uzunluğunda bir kesim istediğini ve nasıl yapacağımı gösterdi. Lakin kuvvetli testereler bu işte insanı biraz korkutuyor.
UYGARLIĞIN İSPATI
Buradaki öncelik de tarihte daima öbür manalara karşılık gelmiş. Bulunan birinci mobilya örnekleri M.Ö. 4000 senelerına kadar yani antik periyoda dayansa da günümüze ulaşmayı başarmış mobilyalar da var. Bunlar uygun hava koşullarında saklanmış ve M.Ö. 2700 yılına kadar dayanan eski Mısır uygarlığına ilişkin kalıntılar. Bu ortada dünyanın birinci taş ve topraktan mobilyaları Çatalhöyük’de, 1958 yılında İngiliz Arkeolog James Mellaart tarafınca Konya Ovası yüzey araştırması sırasında bulunmuş. Bu mobilyalar bilinen en eski yerleşim yerlerinden birine ilişkin delillerin Anadolu’da olduğunun göstergesi.
HAYATIN İÇİNDE
Bir vakit içinder taş ve topraktan daha sonra eşya üretiminde en kıymetli gereç olan ahşap vakit içerisinde insan hayatını da pek kolaylaştırmış. Tıpkı yüzlerce yıl evvel olduğu üzere en kıymetli ve heybetli mobilyalar günümüzde de saraylarda yer alsa da artık sanayinin hızlanması ve ergonominin (işbilim) gelişmesi mobilyayı her alanda, tahminen de gereğinden çok yerde kullanmamıza niye oluyor. Pekala rengi, kumaşı ya da tasarımı ile bizde farklı hisler hissettiren bir mobilya nasıl hazırlanıyor. Bunu yakından görmek için insanların olduğu her alana uygun mobilya üretimi gerçekleştiren Hotelya’nın Pendik’te bulunan fabrikasında çalıştım. Bir ağacın koltuğa dönüşmesindeki evreleri gördüm.
TESTERE DURMUYOR
Biraz yamuk olsa da istenen parçayı kestik. daha sonrasında daha ince ve ayrıntılı kısmın yapılacağı diğer bir tezgâha geçtik. Burada ustamla birlikte Ar-Ge kısmından gelen dizayna göre modülleri kesmemiz gerekiyordu. Tezgâhta daima dönen bir testere var. Siz de kalası çizgilere uygun ittirerek bölümü gerçekleştiriyorsunuz. Lakin bu süreç çok sıkıntı. Ben bir çizgiyi iki dakikada keserken ustam 3-4 çizgiyi 1 dakikada kesiyor. El alışkanlığı da olunca benim üzere yanılgılı bir kesim ortaya çıkmıyor.
EMEĞİ AĞIR
Depodan aldığımız koca kalas evvel bir metrelik, artık de ince ve şekillenmiş modüllere dönüştü. Akabinde yan taraftaki tezgâha geçip kavisli biçimde kestiğimiz modüllere birer birer düzeltme yaptık. Bu süreçleri sıralı yapmak çok yorucu. Emeğin ağır, vücut gücünün çok fazla olduğu bir iş. Bu atölyelerde çalışanların elleri de çok ziyan görüyor.
ÇİVİ MAKİNESİ
Sıradaki durak montaj tezgâhı oldu. Çizilen tasarım hayat bulmaya başlıyor. Bu kademede yanlışa yer yok. Uygun kesimleri eşleştirip çivi makinesi ile birleştiriyorum. İskelet ortaya çıktıktan daha sonra süngerin ve kumaşların yerleştirildiği alana geçiyorum. Mobilyada kullanılan sünger kalitesi hayli kritik. Süngerin kalitesi ile kullanım ömrü gerçek orantılı. Dikkat etmek gerekiyor. Süngeri iskelete yapıştırıp kaplayıcı malzemeyi koyduktan daha sonra artık oturulabilir hale geldi.
‘GENÇ BULMAK ÇOK ZOR’
MOBİLYA üreticilerinin en büyük sıkıntılarından biri de nitelikli eleman bulmak. Ar-Ge ve benzeri kısımlar için fazlaca sayıda müracaat alınıyor lakin tezgâhın başına geçmek için kimse o kadar istekli değil. Öteki atölyelerden ustalarla da konuştuğumda aldığım yanıt tıpkı. Onlara nazaran usta yetiştirme süreçleri eskisi kadar kolay olmuyor. Meslek liselerinin ilgili kısımlarından mezunlar da pek kendi işlerini yapmaya istekli değil. Bunun en büyük sebebi birtakım patronların düşük maaş siyaseti olarak gösteriliyor. İşe yeni başlayan gençler çabucak işi bırakıyor. Sabredip işi öğrenenler ise meslekte düzgün noktalara geliyor. Lakin bunların bir kısmı, belirli mühlet daha sonra gorece âlâ maaş alabiliyor. Ustaların gitgide azalması ise üretimin sürdürülebilirliğini riske atıyor.
ONLARI ANLAMAK ŞART!
Bu ve yakından deneyimleme fırsatı bulduğumuz başka işlerde de şikâyetler tıpkı. Bölüm temsilcileri kendilerince haklı sebepler üretiyor. Lakin mikrofonu çalışanlara uzattığınızda yanıt farklılaşıyor. Şikâyet edenle şikâyet edilen içinde bir kuşak farkı var. Beklentiler de farklılaşıyor. Burada mavi yakalı olma, çalışma ortamı, toplumsal haklar ve mesai teriminin da bir daha ele alınması gerek. Dünyanın bu kadar süratli değiştiği bir ortamda lise mezunu bir genci günde 8 saat tezgahın başında tutmak olağan olarak mümkün olmayacaktır. Onları da biraz onların gözünden anlamaya çalışmak ve gereğini yapmak kaçınılmaz. Tahminen bu türlü yüksek genç işsizliği için de yeni tahliller üretilebilir.
HAMMADDE SORUNU
KESİMDE vakit zaman yaşanan ekonomik dalgalanmaların ve girdi kalemlerindeki maliyet artışlarının büyük problemler oluşturduğunu söyleyen Hotelya’nın kurucu ortağı Erdoğan Döner, “Sünger ve mdf üzere ithal gereçlerin fiyatlarında ve tedariğinde sorun yaşandığı vakit piyasa büyük bir meşakkatin içine düşüyor. Bu bizi fazlaca zorluyor. Haliyle fiyatlara da yansıyor” sözlerini kullandı.
NE KADAR KAZANIYORLAR?
MOBİLYA atölyesinde çalışanlar 3 bin lira üzere bir fiyatla işe başlıyor ve bu deneyim arttıkça 6-7 bin liraya kadar çıkıyor.