Professional
New member
Takvimler 30 Ekim 1961’i gösterdiğinde Türkiye ile Almanya içinde bir emekçi göçü muahedesi imzalandı. Bu muahedeyi takip eden senelerda Türkiye’nin köylerinden, kasabalarından ve kentlerinden milyonlarca kişi yıllar uzunluğu Almanya’ya göç etti. Kimisi kısa müddet çalışıp dönse de büyük kısmı orada kendine yeni bir hayat kurdu. İnşaatlarda, fabrikalarda ve atölyelerde çalışan Türk vatandaşları süratle kalkınan Almanya iktisadı için kıymetli bir güçtü ve vakit içinde iktisadın ve günlük ömrün her alanında kendilerine büyük bir yer açtılar.
HERKES İMTİHANA GİRİYOR
Bu alanların biri de taksicilik mesleği oldu. Bugün Almanya’da taksicilik mesleğinin neredeyse yüzde 70’ini Türkler oluşturuyor. Biz de Kuzey Ren-Vestfalya eyaletindeki Krefeld bölgesinde yıllardır bu mesleği yapan Mustafa Hazar (53) ve Abdullah Kaya (59) ile bu işin bilgilerinı konuştuk. Mustafa Hazar aslında bir işletmeci. 20 taksisi var ve onları çalıştırıyor. Abdullah Kaya ise bu taksilerde gece-gündüz demeden direksiyon sallayan bir emektar.
Burada taksicilik sisteminin biraz farklı olduğunu anlatan Hazar, işletmeci olmak ve taksi plakası almak isteyen bireylerin evvela bir imtihana girmesi gerektiğini anlatıyor: “Yaklaşık 250 sayfalık bir kitap var ve siz o kitaptaki bilgilere hakim olmak zorundasınız. Şayet taksi plakası işletmek istiyorsanız evvel bu işin muhasebesini anlamak gerekiyor. Vergi ve toplumsal güvenlik ile ilgili kısmı geçerseniz 5 şahıstan oluşan bir heyetin karşısına çıkıyor ve daha sonrasında plaka alabiliyorsunuz. Ayrıyeten taksiler burada bir daha taksicilerin işlettiği bir merkeze bağlı. Bu mesleksel bir birlik üzere. Her taksi aylık 500 ödüyor. Bir müşteri taksi aradığında davet bu merkeze gidiyor. Müşteriye taksi bu merkez tarafınca yönlendiriliyor. Bu merkez seçimle geliyor ve sert kurallarla çalışıyor.”
PLAKALARI SATAMAZSINIZ
Almanya’da bireylerin taksi plakası sahibi olmadığını anlatan Hazar, “Burada plakalar devlete ilişkin. Tüm kontrol belediyeler tarafınca yapılıyor. Plakaların ortalama fiyatı 400 Euro üzere bir sayı. Diyelim sizin 5 plakanız var. Siz bunlardan 2’sini satmak istediniz. Bunu yapamazsınız. 5 plakanın hepsini devretmek zorundasınız. Ve sisteme 5 yıl boyunca geri dönemezsiniz. Kimse plakasını satıp bir gelir elde edemez. Yalnızca satış süreçleri için belediyeye 400 Euro ödeniyor. Ayrıyeten kimse ne vergi hesabında ne de kilometre hesabında oynama yapamaz. Yaparsa meslekten men ediliyor ve plakaları iptal oluyor. İşletmecilik bu biçimde net kurallara bağlı olarak yapılıyor” bilgisini paylaştı.
HER YERDE GÜÇ İŞ
İşin sürücülük kısmını ise Abdullah Kaya anlatıyor. Kaya’ya nazaran taksicilik nerede olursa olsun sıkıntı bir iş. Burada en çok mesainin cuma ve cumartesi geceleri olduğunu söyleyen Kaya, “Bu iki gün büyük bir hareketlilik oluyor. Herkes dışarıdan kent merkezine geliyor. Tabi geç saatte de merkezden dışarıya gidiyor. Burada kendini uygun konumlandıran sürücü güzel kazanıyor yanlış yerde bekleyen pek kazanamıyor. Genel olarak ise bizim en büyük müşterilerimiz yaşlı Almanlar… Onlar hafta içerisinde doktora daima taksi ile gidiyor. Lakin taksi sınıfsal değil. Toplumun her bölümü kullanıyor. Biraz bağlantısı kuvvetli olan sürücü ise daha fazla bahşiş kazanıyor. esasen Almanların bahşiş kültürü olmasa kimse taksicilik yapmaz” diyor.
ARALIK UZADIKÇA KM FİYATI AZALIYOR
Mustafa Hazar bir taksinin aylık cirosunun 4 bin 500 Euro olduğunu bunun yüzde 40’ının sürücüye gittiğini geriye kalan kısmın yüzde 47’sinin ise sigorta ve vergilere ödendiğini söylüyor. Almanya ortalamasında bir taksi sürücüsünün aylık 1500-2 bin Euro içinde kar sağlayabildiğini belirten Abdullah Kaya ise, taksimetre 3 Euro’dan açılıyor ve kilometre başına 2 Euro atıyor. Tatil günlerinde ve gece tarifesinde taksimetre 3.40 Euro’dan açılıyor. Ayrıyeten genel olarak mesafe uzadıkça kilometre fiyatı 1.70 Euro’ya kadar düşüyor” diye konuştu.
HERKES İMTİHANA GİRİYOR
Bu alanların biri de taksicilik mesleği oldu. Bugün Almanya’da taksicilik mesleğinin neredeyse yüzde 70’ini Türkler oluşturuyor. Biz de Kuzey Ren-Vestfalya eyaletindeki Krefeld bölgesinde yıllardır bu mesleği yapan Mustafa Hazar (53) ve Abdullah Kaya (59) ile bu işin bilgilerinı konuştuk. Mustafa Hazar aslında bir işletmeci. 20 taksisi var ve onları çalıştırıyor. Abdullah Kaya ise bu taksilerde gece-gündüz demeden direksiyon sallayan bir emektar.
Burada taksicilik sisteminin biraz farklı olduğunu anlatan Hazar, işletmeci olmak ve taksi plakası almak isteyen bireylerin evvela bir imtihana girmesi gerektiğini anlatıyor: “Yaklaşık 250 sayfalık bir kitap var ve siz o kitaptaki bilgilere hakim olmak zorundasınız. Şayet taksi plakası işletmek istiyorsanız evvel bu işin muhasebesini anlamak gerekiyor. Vergi ve toplumsal güvenlik ile ilgili kısmı geçerseniz 5 şahıstan oluşan bir heyetin karşısına çıkıyor ve daha sonrasında plaka alabiliyorsunuz. Ayrıyeten taksiler burada bir daha taksicilerin işlettiği bir merkeze bağlı. Bu mesleksel bir birlik üzere. Her taksi aylık 500 ödüyor. Bir müşteri taksi aradığında davet bu merkeze gidiyor. Müşteriye taksi bu merkez tarafınca yönlendiriliyor. Bu merkez seçimle geliyor ve sert kurallarla çalışıyor.”
PLAKALARI SATAMAZSINIZ
Almanya’da bireylerin taksi plakası sahibi olmadığını anlatan Hazar, “Burada plakalar devlete ilişkin. Tüm kontrol belediyeler tarafınca yapılıyor. Plakaların ortalama fiyatı 400 Euro üzere bir sayı. Diyelim sizin 5 plakanız var. Siz bunlardan 2’sini satmak istediniz. Bunu yapamazsınız. 5 plakanın hepsini devretmek zorundasınız. Ve sisteme 5 yıl boyunca geri dönemezsiniz. Kimse plakasını satıp bir gelir elde edemez. Yalnızca satış süreçleri için belediyeye 400 Euro ödeniyor. Ayrıyeten kimse ne vergi hesabında ne de kilometre hesabında oynama yapamaz. Yaparsa meslekten men ediliyor ve plakaları iptal oluyor. İşletmecilik bu biçimde net kurallara bağlı olarak yapılıyor” bilgisini paylaştı.
HER YERDE GÜÇ İŞ
İşin sürücülük kısmını ise Abdullah Kaya anlatıyor. Kaya’ya nazaran taksicilik nerede olursa olsun sıkıntı bir iş. Burada en çok mesainin cuma ve cumartesi geceleri olduğunu söyleyen Kaya, “Bu iki gün büyük bir hareketlilik oluyor. Herkes dışarıdan kent merkezine geliyor. Tabi geç saatte de merkezden dışarıya gidiyor. Burada kendini uygun konumlandıran sürücü güzel kazanıyor yanlış yerde bekleyen pek kazanamıyor. Genel olarak ise bizim en büyük müşterilerimiz yaşlı Almanlar… Onlar hafta içerisinde doktora daima taksi ile gidiyor. Lakin taksi sınıfsal değil. Toplumun her bölümü kullanıyor. Biraz bağlantısı kuvvetli olan sürücü ise daha fazla bahşiş kazanıyor. esasen Almanların bahşiş kültürü olmasa kimse taksicilik yapmaz” diyor.
ARALIK UZADIKÇA KM FİYATI AZALIYOR
Mustafa Hazar bir taksinin aylık cirosunun 4 bin 500 Euro olduğunu bunun yüzde 40’ının sürücüye gittiğini geriye kalan kısmın yüzde 47’sinin ise sigorta ve vergilere ödendiğini söylüyor. Almanya ortalamasında bir taksi sürücüsünün aylık 1500-2 bin Euro içinde kar sağlayabildiğini belirten Abdullah Kaya ise, taksimetre 3 Euro’dan açılıyor ve kilometre başına 2 Euro atıyor. Tatil günlerinde ve gece tarifesinde taksimetre 3.40 Euro’dan açılıyor. Ayrıyeten genel olarak mesafe uzadıkça kilometre fiyatı 1.70 Euro’ya kadar düşüyor” diye konuştu.